DISCLAIMER: This is a work of fiction.
-
Maldita.
Salbahe.
Walang modo.
Walang respeto.
Walang puso.
Kilala nila ako sa mga salita na 'yan. Sikat ako hindi dahil sa pamilya ko. Sikat ako dahil sa pangalang ginawa ko. Sa sobrang sama na pinapakita ko sa kanila, alam kong halos lahat sa kanila ay hinihiling na sana mawala na ako sa mundo. Dahil kapag nasa paligid nila ako, para daw silang nasa impyerno.
Ang hindi nila alam..
Ang mga masasakit na salita na 'yon, ay siya pang mahal na mahal ko sa sarili ko. I love being me. Being bad, mean, heartless, bad, mean, heartless, bad, mean, heartless. Wala. Paulit-ulit lang ang mga salita na 'yan sa utak ko. Minsan nga tinatanong pa nila ako kung may konsensya pa ba ako. I answered shortly, "wala."
Dahil kapag masyado kang naging mabait sa madayang mundo, aabusuhin ka hanggang sa maubos ka. Gano'n naman talaga. Kapag mabait ka, uulit-ulitin. Pero kapag masama ka, isang pagkakamali lang ay hindi na nila mauulit pa.
But I didn't chose to be bad.
They made me like this.
Halos lahat ng pagpili natin sa mga bagay ay may dahilan. Pero ako? Kahit kailan, hindi ko piniling maging ganito. Maging ako ay hindi na kilala ang sarili ko. Nagbago ako.
Kaya ba ganoon na lang kalakas ang epekto ng mga sinabi niya sa akin?
"Bakit ka nag-bago? Sino ka na?"
How I wish I know the answer. How I wish someone would save me from this.
I'm lost.
I wanna go back home.
Please, save me.
BINABASA MO ANG
Things That I Love About Myself
Teen FictionGretchen, the woman who believes she can live without relying on anyone. A woman who thinks too highly of herself. Has her own rules. But, what will happen when she finds someone to fight with, and say, "We can be miserable together." What will happ...
