1. Bölüm : Merhaba İzmir

649 19 3
                                    

(7 Yıl Önce)
Merhaba ben mavi 13 yaşındayım. Annem ve babamla Denizli'de küçük ama bi o kadar da tatlı bir evde yaşıyoruz. Annem ev hanımı babam ise bir ziraat mühendisi. Babamın mesleği yüzünden sık sık taşınmak zorunda kalıyorduk. Denizli'ye de geleli 3 yıl olmuştu. Ama ben buraya çok alışmıştım. Okulumu ve arkadaşlarımı çok seviyorum. Yine bir akşam yemeği sırasında babam
- Kızım seninle bişey konuşmamız lazım.
Merakla babama bakıyordum ağzından çıkacak kelimeleri merakla bekliyordum. Babam söze devam etti
- Bak kızım benim işlerim yüzünden sık sık şehir değiştiriyoruz ve senin bunu sevmediğini çok iyi biliyoruz, ama bizim elimizden birşey gelmiyor.
Bi anda söze daldım;
- Baba yine taşınıcaz dimi ben taşınmak istemiyorum, okulumu, arkadaşlarımı, evimizi çok seviyorum taşınmayalım lütfen
Babamın da annemin de benim bu konuşmayı yapacağımı biliyorlardı her taşınmamız gerektiğinde bu konuşmayı yapıyordum çünkü bu benim klasik konuşmam olmuştu
- Ne zaman gidicez peki
Bu soruyu sormak benim için çok zordu ama bu bi gerçekti denizli'den taşınacaktık. Annem söze girdi
- iki gün içinde izmir'deki evimiz hazır olucak, yani 2 gün sonra sonra taşınmış olacağız.
Ne yani biz İzmir'e mi gidecektik? Yemek masasından cevap vermeden kalktım ve hızlıca odama gittim. Masamın üzerindeki bilgisayarımı alıp yatağıma oturdum ve izmir hakkinda bir kaç yazı okudum,izmir beklediğimden de güzle bir yerdi ama hala daha burdan gitmek istemiyorum yeni okul yeni arkadaşlar yeni mahalle ve daha bir sürü yeni şey ben bunları düşünürken bi anda içeriye annem girdi ve yanıma oturdu
- Kızım biliyorum burdan gitmek istemiyorsun ama yapacak birşey yok gitmemiz lazım
Annem her zaman yaptığı gibi beni teselli etmeye gelmişti
- Anne ben gitmek istemiyorum korkuyorum ya beni sevmezlerse ya beni istemezlerse
Annem bana sarıldı ve
- Güzel kızım, hayatta herkez birbirini sevmek zorunda değil ama inan bana oradaki arkadaşların seni çok sevecek. Hadi bakalım artık uyku vakti pijamalarını giy bakalım
Annem elimdeki bilgisayarı aldı ve benim pijamalarımı giymemi bekledi ardından ışığı kapatıp odamdan çıktı hala daha aklımda bir sürü soru işareti vardı zamanla cevaplarına ulaşacaktım buna eminim sonra gözlerimi kapattım ve kendimi uykunun ellerine bıraktım. Sabah annemin hazırladığı o güzel kahvaltının korkusuyla uyandım. Bu gün çok işimiz vardı yarın İzmir'e taşınacaktık ve benim odamda ki eşyalarımı toparlamam lazımdı yataktan kalkıp banyoya gittim gerekli ihtiyaçlarımı giderdim ardından giyinme dolabımın kapağını açtım içinden sarı kısa kollu bir tişört birde mavi bir pantolon çıkardım. Kıyafetlerimi giyip açağıya indim. Babam
- benim güzel kızım uyanmışmı günaydın dedi
- günaydın babacığım
Annem bi anda arkasını döndü
- hani anneye günaydın aşk olsun mavi
Babam ve ben aynı anda gülmeye başladık.
- günaydın anneciğim
Annem önüne döndü ve
- affetmem için bi öpücüğe ihtiyacım var
- Hm o zmn hemen bi öpücük geliyo
Gidip annemin yanağından öptüm sonra masaya oturdum
Annem hem kahvaltı hazırlıyo hemde eşyaları kolilere yerleştiriyodu yemeğimi yedikten sonra odama çıkıp eşyalarımı yerleştirmeye başladım oyuncaklarımı bi kutuya kıyafetlerimi bi kutuya kitap defter kalem gibi malzemeleri bi kutuya yerleştirdim tüm eşyalar bitince babam seslendim.
- Baba benim eşyalarım hazır gelip alırmısın...
Babam odaya geldi ve kolileri tek tek aşağıya indirdi evimizin önünde kocaman bi araba vardı tüm eşyaları o arabaya yüklüyorlardı artık gitme vakti gelmişti annem beni alıp arabamıza götürdü ardından babam da geldi ve yola çıktık çok merak ediyordum yeni evimiz nasıldı odam nasıldı eski evimize benziyomu çok merak ediyordum ardan yarım saat gibi bi zaman geçti yeni evimize varmıştık. Yeni evimiz eski evimizden daha büyüktü ve kocaman bir bahçesi vardı.
- Anne bu ev eski evimizden daha büyük
- Evet annecim daha büyük sevdin mi?
- Bilmem ki benim odam nerde odama gitmek istiyorum
Odamı çok merak ediyodum ev eski evimizden daha büyüktü odamda daha büyük olmalı babam evin kapısını açtı ve beni odam olacak yere çıkardı bu evde bir sürü oda vardı merdivenlerden çıktık karşımıza çıkan ilk odaya girdik
- bak mavi burası senin odan beyendim mi?
- Evet baba çok güzel çok beğendim
Yeni odam beklediğimden daha büyüktü pencerenin yanina gittim ve dışarıya baktım tam karşıda bizim ev gibi büyük bi ev daha vardı orada birisi yaşamıyodu sanırım benim penceremle karşı karşıya bi pecere daha vardı. Harika odam bi evin bi odasının penceresine bakıyodu
Ben dışarıya izlerken annemin sesini duydum arkamı döndüğümde annem ve bir kaç adam odama eşyalarımı taşıyordu tek tek eşyalar eve taşındı ilk önce annem ve babam benim odamı düzenlememe yardım ettiler yatağımı canım canına duvara yanaştırdık camın önüne çalışma masamı yokduk yatağımın karşısına giyinme dolabımı bu şekilde odamı hazırladık sıra eşyaları yerleştirme vaktiydi onlarda beni bekliyordu eşyalarımı yerleştirdim odama iyice yerleşmiştim. Yeni odamı sevmiştim aslında duvarda pamuktan yapılmış bulutlar vardı ve led ışınlarla ışıklandırılmıştı. Bulutların altında kocaman bir yazıyla MAVİ'NİN ODASI
Yazıyordu o kadar güzel görünüyordu ki anlatamam neyse artık yatmam gerekiyor yarın yeni okulumda ilk günüm pijamalarımı giydim ve kendimi uykunun kollarına verdim...

Sen BenimsinWhere stories live. Discover now