A Meaningful Death [HyunLix]

26

"Ameliyat olmak istemiyorum."

-💧-

"HYUNJIN!"

"Anne ameliyat olmak istemiyorum."

"Bak Hyunjin."dedi ve öne atıldı doktor. "Eğer ameliyata girersen kurtulma şansın az da olsa var. Eğer ameliyatta bir problem çıkarsa tümörü almadan kapatacağız."

"Ama ya tümörü alırken bir sorun çıkarsa. Bakın ölmem hiç problem değil. Ölmekten korkmuyorum ama Felix beni kötü bilecek ya da ben öldükten sonra bunu öğrenirse yıllarca kendisini kötü hissedecek."

"En iyi doktorları toplayabiliriz Hyunjin. Yaşayacaksın. Lütfen kabul et şu ameliyatı."

"Felix'i görmeden asla."

"Tamam arayayım."dedi Changbin ortaya atılarak.

"Telefon numarasını değiştirdi."

"Nasıl ya? Yoongi sende var mı?"

"Bana bile vermediler."

"Peki nerede Felix? Biliyor musun?"

"Busan."

"Busan mı?"dedi Hyunjin agresifçe.

"Orası çok kalabalık. Onu bulmamıza imkan yok."

"Rosé'nin falan numarası da mı yok?"

"Hayır, hepsi değiştirdi. Değiştireceklerinden dolayı da onlara ulaşamayacağımdan beni de çağırdılar."

"Nasıl ulaşacağız?"

"Instagram hesaplarından yazalım?"

"Sosyal medyalarını kapatmışlar."dedi Hyunjin.

"Şaka mı? Hiçbir yerden ulaşamayız."

"Böldüğüm için üzgünüm ama ne kadar beklerseniz o kadar riskli oluyor."

"Nasıl yani?"

"3 ay içerisinde yavaş yavaş ölecek. Yani ameliyatta yaşama oranı yavaş yavaş düşecek. Demek istediğim, lütfen hızlı karar verin."

"Hyunjin."dedi annesi elini tutarak.
"Lütfen, lütfen kabul et."

"Anne Felix'i görmek istiyorum."

"Ama oğlum acele etmemiz gerekiyor. Lütfen."demişti gözlerinden yaşlar süzülerek.

"Anne.."

"Lütfen oğlum...Kabul et. Yalvarırım. Söz veriyorum en iyi doktorları, cerrahları toplayacağım."

Hyunjin düşünürken babasına baktı ve hiç tepkisiz öylece durduğunu fark etti. Babası Hyunjin ile göz göze gelince arkasını döndü ve dışarıya çıktı.

"Oğlum ölürken hiçbir şey yapamıyorum."diyip kapıya sırtını dayamış bir şekilde olduğu yerde oturdu Hyunjin'in babası.

"Oğlum.."

"Tamam anne. Lütfen ağlama."

"Kabul ediyor musunuz yani?"dedi doktor.

Hyunjin bir süre düşünüp öylece durdu. Ardından annesinin yere çökmüş elini tutmuş bir şekilde ağladığını görünce derin bir nefes aldı ve "Tamam, kabul ediyorum."dedi.

Hyunjin'in annesi aniden kalktı ve Hyunjin'e sarıldı.

"Ben her zaman yanındayım oğlum."

"Biliyorum anne."