Son Perde

Yakarış

Sarhoş evin salonunun ortasında rakısını yudumlarken oğlunun darmaduman haline boş bir bakış yolladı.

"Neyin var lan pezevenk?"

"Artık hiç bir şey."dedi Kutay babasına boş bir bakış yollayarak.

Sevdiğini ilelebet kaybetmişti. Sevmediği kadından olan çocuğu başına kalınca da ancak böyle bir baba olabilmişti işte. Kutay gelecekteki haline boş bakışlar yolluyordu. Geçmişindeki hatalı ilişkiler nedeniyle sevdiğini bir ömür boyu kaybetmiş olan babasının Kutay'a her baktığında duyduğu pişmanlığı anlayabiliyordu. Üstüne ilişkisini uğruna yok ettiği kişi kucağında bir bebekle adamı bıraktığından beridir adamın nefreti dünyayı aşıyor,gezegenler arası bir hizaya erişiyordu.Kutay kaderine boş bir bakış yolladı. Neyi kınarsan,ona dönüşüyordun. Ebeveynlerinin hatalarını ne kadar zalimce eleştirirsen hayat seni aynı yerden sınava tabi tutuyordu. Elbette ders çıkaranlar ve hatalarını kabullenip yeni hayatlar seçenler oldukça fazlaydı. Lakin Kutay gibi gözünün önündekini göremeyen aptalların olduğu dünyada "kötü adamlar" her zaman olacaktı.

Uygar'ı sonsuza kadar kaybettiği gerçeğiyle duvara bir yumruk daha indirdi ve kanla dolu elinde sıyrıkların yeniden yara tutmasına neden oldu. Buz gibi pencereye yumruk savurdu ve kendi canı yanarsa bir miktar kafası dağılır diye kendine telkinler yaratmaya çabaladı.Etini de kesse canının acımasını hiç bir şey bastıramazdı.Yarası acıtmıyordu zira yarası yarinde kalmıştı.Odasında vakit dolmak bilmiyor,Uygar aramalarını yanıtsız bırakıyordu. Mesajlarına cevap alamıyordu.

Yerinde olsa yüzüne bile bakmazdı.

Hakkıydı.

Kapı tıklatıldığında Kutay heyecanla yerinden kalkmış,sevdiğine saygısından yamuk yumuk hale gelmiş eşofman yakalarını düzeltmişti.

"Kutay?"

Sarışın,iri mavi gözlerini belerterek kendisine baktığında Kutay oğlanın üzerine sertçe yürümüş ve yakalarından silkeleyip duvara yapıştırmıştı. "Kancık Kaan."diye mırıldandı hırsla. "Amına koduğumun am biti!"

"K-Kutay."diye mırıldandı Kaan korkuyla. "Ben sana bakmaya gelmiştim."

"Neyime bakacaksın amcık ?"dedi Kutay oğlanın saç diplerinden sertçe çekiştirerek. "Yılan gibi girdin koynuma değil mi ? Zorla siktirdin sonunda kendini. Acıyordum oğlum ben sana. Anasız babasızsın,boşanıyorlar psikolojin bozuk diye ağabeylik ediyordum lan ben sana."

Kutay oğlana elinin tersiyle bir tokat indirirken bir küfür daha savurdu. "Çocukken ben dayak yediğimde kimse yoktu savunacak ,senin bari olsun diye götünü kolladım lan ben senin ! Sen naptın? Sen gidip kendini Uygar'la yarıştırdın. Sen kimsin Uygar olacak,sen kimsin!"

"Canımı yakıyorsun."diye hıçkırdı Kaan. Kanlanan mavilerini korkuyla yumarak başını olumsuz anlamda iki yana salladı. "Ben değildim,seni bırakmak isteyen o. Senden gizli Tayfun ile buluşan o,görüşmeye devam ediyorlardı. Seni uyardım. Defterde yazanlar..."

"Defteri nereden biliyorsun?"dedi Kutay sinirle. "Onu da sen yazdın çünkü. O pisliği de sen yazdın, ortalığın amına koydun üç santimlik sikinle! Vay avradını siktiğimin bücürü seni. Afilli kancıksın!"

"Aynı zamanda girdik hayatına."dedi Kaan acıyla. "Onu seçtin sen. Seni hiç sevmeyecek o,ben ise seni çok seviyorum."

"Dün gece sikiştik mi?"dedi Kutay acıyla. "Doğruyu söyle amın oğlu. Bir kez olsun doğru konuşsun yalama olmuş ağzın. Doğruyu söyle,sürdüm mü sana elimi."

Kaan yüzünde bir tebessümle birlikte başını salladı. "Sürdün ellerini bana. Dokundun bana Kutay."

Kutay acıyla lacivertlerini yumarken kendini tırnaklamış ve bir küfür savurmuştu.

"Uygar'ı seviyorum."dedi Kaan boşluğa mavi gözleriyle. "Sen Uygar kokmuyorsun diye ittirdin kucağından. O ara dokundun."

"Üzerime kustun sonra. Uygar diye ağlarken üstüme kustun o ara şu kız arkadaşın bana tişört getirmeye geldi. Yanımızdaydı zaten."diye fısıldadı Kaan.  Kendinden emin bir gülümsemeyle Kutay'ın yüzüne bakmış ve iki adım geriye çekilmişti.

"Ama Uygar için bunlar bahane."diye mırıldandı Kaan. "Uyuşturucuya bulanıp onun istediğin mükemmel adam çizgisinden çıkman yeterli onun için. Seni sevmiyor. Seni değiştiriyor. Serseri değil,adam ol istiyor. Ben seni her halinle seviyorum. Bak,döveceğini bile bile karşındayım. Sev beni,dokun bir kere istiyorum ama dokunmasan da vurmana razıyım."

"Yürü."diye mırıldandı Kutay hırsla. "Uygar'a gidiyoruz, duydun mu. Ne varsa anlatıyorsun. Anlatacaksın gerçekleri."

"T-Tamam."dedi Kaan hüzünle. "Seni mutlu edecekse tamam,seni yine kabul etmeyecek ama tamam..."

"Düş önüme..."

"Tuvalete gideceğim."dedi Kaan midesini tutarak. "Beş dakika sonra çıkalım,söz. Bana dokunmadığını söyleyeceğim ona."