6.bölüm

511 17 0
                                    




Gelmemişti. Beni kurtar demiştim,ona sığınmıştım. Gururumu kırarak ilk defa kendimi birine teslim etmek istedim. Kendimi koruyamadım ama o beni korur dedim. Ama yanlış anlamışım. Artık ona inanıyordum,emindim. O anlık sadece beni öpmek istediği için öptü. Başka hiç bir neden yoktu altında.



Oturup sadece yarını bekliyordum. Belki de yarın olmuştu ama benim haberim yoktu. Artık başım çatlıyordu. Ne kadar gözlerim açık kalsın diye dirensem de uykum geliyordu. Susamıştım,acıkmıştım da. Ne yapacaklardı bana bilmiyordum ve kestiremiyordum da. Gözlerimi uyumak için tam kapatmak üzereyken kapının açılması ile gözlerimi tamamen açıp dik oturur pozisyonuna geldim.

Ayaklarını yere vura vura,aheste aheste gelip karşımda durdu.

"Hadi kalk"

Diyince ayağa kalkıp karşısına geçtim.

"Nereye"

Dediğimde güldü ve yaklaştı.

"Eğlenmeye güzelim"

Diyince midem bulandı. Karısının gözü önünde bir kadını kaçırmıştı. Iğreniyordum.

"Senden iğreniyorum. Nasıl bir insansın sen. Karın varken bir kadını kaçırıyorsun. Midemi bulandırıyorsun"

Dedigimde sinirlenmişti.

"Barlas saraloğlu için öyle diyor musun demiyorsun,çünkü o evli değil diye değil mi"

Diyince gülmüştüm. Böyle bir adamla konuşmak bile hataydı. Onu çıldırtmak istiyordum.

"Sen anlamak istemiyorsun ama ben yine söyleyim. Sen barlasın tırnağı bile olamazsın. Sen kimsin de kendini sürekli onunla kıyaslıyorsun he. Kimsin sen"

Diye bağırınca bir anda çenemden sıkıca tuttu.

"Hazırlan"

Diyip çenemi bir anda bıraktı ve korumalarını bağırarak çağırdı.

"Götürün hazırlansın"

Dediğinde korumalar koşunca ikisini de yere serdim. Dövüş sporları aldığım iyi oluyordu. Onlar benden güçlülerdi ama teknik bilmem onları alt etmemde yardımcı oluyordu. Ikisi yerde kıvranırken dışarıya koştum ama arkadan 2 tane koruma koşup tuttu beni.

"Bıraksanıza!!!!"

Diyordum ama kesinlikle dinlemiyorlardı. Evin ıçindeki bir odaya ittiklerinde yere düştüm. Kafamı kaldırdığımda birkaç kadın ve karşımda aslan kayanın eşi duruyordu. Bana igrenir gibi bakıyordu ama oyle bakacağı kişi ben değil aslan kayaydı,kocasıydı. Ayağa kalktıgımda karşısına dikildim.

"Sen nasıl bir kadınsın,dur diyemiyor musun."

Dediğim an bağırdı.

"Demedim mi zannediyorsun. Kes sesini otur şimdi. Bir işi bile beceremedin."

Diyerek ima ettiği şeyi anlamıştım. Kac git demişti ama kimsem yok ki nasıl kaçsaydım diyemedim.

"Ben beceremedim tamam peki sen neden hâlâ bu adamlasın. Seni de mi esir tutuyor."

Diyince kahkaha attı.

"O benim kocam. Beni kışkırtıp gitmemi istiyorsun değil mi"

Diyince ağzım açık dinliyordum. Karı koca birbirlerini bulmuşlar. Ikisi de aynı şizofrendi.

"Ne istiyorsunuz benden"

Dediğim an arkasını dönerek yatağın üstündeki kıyafeti alıp karşıma geçti. Anlamsız bakışlar atıyordum.

CESURDonde viven las historias. Descúbrelo ahora