ΚΕΦΑΛΑΙΟ 30 (ΕΠΙΛΟΓΟΣ)

23 4 18
                                    

5 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

Η Σοφία με τον γιο της, ένα πανέμορφο ξανθό αγοράκι, βρίσκονταν στο νεκροταφείο, μπροστά από τον τάφο του Λούις. Δεν είχε μείνει σώμα για να θάψουν. Έστησαν απλά μία ταφόπλακα προς τιμήν του, ανάμεσα στις ταφόπλακες όλων των μεγαλύτερων ηρώων της ιστορίας της Εράθιας.

«Λούις, ιδού το παιδί μας.» είπε η Σοφία και στράφηκε στον γιο της. Γονάτισε για να έρθει στο ύψος του και τον κοίταξε με τρυφερότητα στα μάτια, που ήταν ίδια με τα δικά του...Το παιδικό προσωπάκι του ήταν έκπληκτο και απορημένο ύστερα από αυτό που άκουσε.

«Έβαν...» του είπε και πήρε μια βαθιά ανάσα. «Ήρθε η ώρα να μάθεις την ιστορία για τον πατέρα σου.»

Η αυτοθυσία του Λούις για να σώσει την αγαπημένη του, το παιδί τους (παρόλο που δεν γνώριζαν ακόμη για την ύπαρξη του) και την Εράθια έμεινε στην ιστορία. Η Βασίλισσα Σοφία του Όλινορ επέστρεψε μετά την νίκη τους ενάντια στον Νταράκα και φρόντισε να φτιαχτούν όλες οι καταστροφές από τον πόλεμο. Έπρεπε να ζήσει χωρίς τον Λούις και να ξεχάσει όλα εκείνα τα όνειρα που έκανε. Παρόλο που γνωρίζονταν λίγο είχαν αγαπηθεί δυνατά... Όμως ο γιος τους της έδινε κουράγιο και παρηγορία. Όταν έμαθε για την ύπαρξη του στην κοιλιά της ήταν πιο χαρούμενη από πότε και ο πόνος της μειώθηκε. Ο Έβαν έγινε κι εκείνος σπουδαίος ήρωας σαν τον πατέρα του και αργότερα ένας αγαπητός και δίκαιος βασιλιάς σαν τη μητέρα του.

Η ιστορία του όμως δεν έχει ειπωθεί ακόμα...

Για την ώρα ας δούμε μια άλλη ιστορία ή μάλλον μια ιστορία που επαναλαμβάνεται με περίεργες συμπτώσεις... ή μήπως όχι...;

{...}

2000 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ...

«Λούις! Λούις ξύπνα θα αργήσεις στη σχολή!» άκουσε τη φωνή της αδελφή του να τον ξυπνάει μετά το περίεργο όνειρο που είδε. Είδε πως πολεμούσε με τέρατα σε μια άλλη εποχή και πως ερωτεύτηκε μια όμορφη βασίλισσα με αγγελικό πρόσωπο και ξανθά μαλλιά...

Άνοιξε τα μάτια του και είδε από πάνω του την αδελφή του να του χαμογελάσει με τα μπλε μαλλιά της να απλώνονται μπροστά.

«Καλημέρα, αδελφούλα.»

«Καλημέρα. Είναι η πρώτη σου μέρα στη σχολή. Άντε σήκω, θα αργήσεις.» είπε η Τζούλιετ και έφυγε για να κατέβει στον κάτω όροφο του σπιτιού.

Ο Λούις σηκώθηκε κι εκείνος και ντύθηκε. Σήμερα ήταν μια νέα μέρα, μια νέα ευκαιρία καθώς είχε γίνει δεκτός στο καλύτερο πανεπιστήμιο της Εράθιας. Φόρεσε τζιν και μια κόκκινη μπλούζα, αθλητικά και χτένισε τα γαλάζια μαλλιά του.

ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΜΑΓΕΙΑWhere stories live. Discover now