ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΜΑΓΕΙΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8

ΠΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΜΙΝΑΣΝΤΡΙΛ

Στη εικόνα ο Βασιλιάς Τσαρλς

Ο Λούις επιτέλους βρισκόταν μέσα στο παλάτι. Πάντα μέσα στο βαρέλι του, διέσχισε αθόρυβα τους φρουρούς και έφτασε στην αίθουσα του θρόνου. Δεξιά κι αριστερά υπήρχαν κάτι πέτρινοι στρατιώτες- τέρατα, σχηματίζοντας ένα διάδρομο και στο βάθος βρισκόταν ο θρόνος στον οποίο καθόταν ο βασιλιάς. Είχε ένα περίεργο, ροζ φως πάνω απ΄το κεφάλι του και φαινόταν σαν χαμένος.

«Είναι στ' αλήθεια ο βασιλιάς;» αναρωτήθηκε ο Λούις. «Φέρεται τόσο παράξενα...» Τον κοίταξε και είπε: «Μεγαλειότατε, πρέπει να συνέλθετε! Χρειαζόμαστε τη βοήθεια σας για να σώσουμε το βασίλειο του Όλινορ!»

«Και γιατί θα έπρεπε... να σας βοηθήσω;» ρώτησε ο βασιλιάς Τσαρλς.

«Ο στρατός των Μόργκοστ θα επιτεθεί στη Μίναστρλ κάποια από τις επόμενες μέρες. Πρέπει να ενωθούμε και να πολεμήσουμε εναντίον τους στον πόλεμο!»

«Χα χα... Δεν με ενδιαφέρει ο πόλεμος καθόλου...»

«Δεν το πιστεύω... ο βασιλιάς πρέπει να έχει χάσει το μυαλό του!» Πίσω του, ακούστηκε η φωνή της Σοφίας:

«Η ψυχή του Νταράκα, παγιδευμένη μέσα στη σφαίρα της Δύναμης και της Μαγείας μέσα σ' αυτό το κάστρο, έχει γίνει αυξανόμενα ισχυρή τα τελευταία χρόνια.»

Ο Λούις γύρισε και την κοίταξε. Παρά τις συνθήκες χαιρόταν πολύ που την έβλεπε. Είχε αλλάξει σε ένα καθαρό, πορτοκαλί με κίτρινες λεπτομέρειες φόρεμα και ήταν καθαρή, σε αντίθεση με εκείνον που είχε ακόμα τα χάλια του, δεν είχε κάνει ούτε ένα μπάνιο και τα ρούχα του ήταν λερωμένα και σχισμένα από το ναυάγιο, καθώς είχε χάσει σ'αυτό όλα του τα προσωπικά αντικείμενα όπως ήταν φυσικό. 

«Πρέπει να έχει υπό έλεγχο το μυαλό του βασιλιά. Δεν θα μας ακούσει... Εγώ θα βγάλω το κακό πνεύμα από τον βασιλιά. Σε παρακαλώ προστάτευε με!» είπε η Σοφία.

«Βασίλισσα Σοφία του Όλινορ, ποτέ δεν θα τα καταφέρεις! Φρουροί, σκοτώστε τους!» Οι πέτρινοι φρουροί ζωντάνεψαν και μεταμορφώθηκαν σε πράσινα, δυνατά τέρατα, μυώδη και με κέρατα στα κεφάλια τους και επιτίθονταν συνεχώς στη Σόφια.

Ο Λούις μπήκε μπροστά της κι άρχισε να πολεμάει μαζί τους, χτυπώντας τους στα πόδια, ρολάροντας στο έδαφος για να αποφύγει τα χτυπήματα τους και εκτοξεύοντας σφαίρες μαγείας στα κεφάλια τους από κάτω. Όταν τους σκότωσε όλους, η Σοφία ύψωσε στο σπαθί της προς τον Τσαρλς, κι εκείνος το ίδιο. Από το σπαθί της Σοφίας έβγαινε ένα κίτρινο φως, ενώ από του Τσαρλς κόκκινο. Συγκρούστηκαν μεταξύ τους. Η Σοφία έβαλε όλη της τη δύναμη και το κίτρινο φως υπερίσχυσε και νίκησε το κόκκινο.

«Γκουχ... γκούχ... Τι...;» έκανε ο Τσαρλς, ο οποίος είχε πέσει στο πάτωμα. Είχε συνέλθει. Ο Λούις και η Σοφία έτρεξαν πλάι του.

«Τι μου συνέβη; Ήταν σαν να ζούσα έναν εφιάλτη γεμάτο σκοτάδι...»

«Ήσουν υπό την επήρεια της σατανικής ψυχής παγιδευμένης στη σφαίρα.» του εξήγησε η Σοφία. «Η σφαίρα γίνεται ασταμάτητη. Μπορείς να αναπνεύσεις ελεύθερα ξανά, Λόρδε μου.»

«Το... Το κατάλαβα. Σας ευχαριστώ που με ελευθερώσατε από αυτή τη σατανική σφαίρα. Γνωρίζω πως ήρθατε απ' το Όλινορ για έναν πολύ σημαντικό λόγο.» Τον βοήθησαν να σταθεί ξανά στα πόδια του και εκείνη την ώρα, ένας στρατιώτης έφτασε λαχανιασμένος στην αίθουσα.

«Μεγαλειότατε!» φώναξε πανικόβλητος. «Ο στρατός του Νταράκα έχει αρχίσει να επιτίθεται στην πόλη μας! Τι πρέπει να κάνουμε;»

«Τι; Μα δεν υπάρχει χρόνος να ετοιμαστούμε για μάχη...»

«Δεν έχουμε επιλογή: πρέπει να πολεμήσουμε ή να πεθάνουμε.» είπε ο Λούις. «Αυτός ο πόλεμος θα καθορίσει τη μοίρα αυτού του κόσμου. Όσο μπορούμε ακόμα να πολεμάμε, υπάρχει πάντα ελπίδα.»

«Κοιτάξτε, η σφαίρα της Μαγείας επέστρεψε όσο αναρρώνατε.» είπε η Σοφία στον Τσαρλς. Η σφιαίρα βρισκόταν όντως στην ειδική υποδοχή δίπλα απ' το θρόνο.

«Έχετε δίκιο. Πρέπει να προστατέψουμε τη Δύναμη και τους ανθρώπους μας! Μαζέψτε οποιονδήποτε μπορεί να πολεμήσει! Γενναίοι μου φίλοι, θέλετε να θυσιαστείτε;»

«Θα ήταν τιμή μας!» είπε ο Λούις.

Μόλις φτάσαμε στο τέλος και του 8ου κεφαλαίου. Ακολουθεί το 9ο κεφάλαιο με πολύ περισσότερη αγωνάι και περισσότερες μάχες! Θα τα πούμε σύντομα !