ΚΕΦΑΛΑΙΟ 24

16 5 4
                                    

ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΣΑΝΤΙΝΟΡ

Η κεντρική αίθουσα του ναού είχε γρασίδι και ακριβώς στη μέση ήταν φυτεμένη η Μηλιά της Ζωής. Ήταν γεμάτη με πορτοκαλί μήλα. Ο Λούις έτρεξε για να πάρει ένα, εμφανίστηκε όμως πάλι η Ορέλ μπροστά του και του έκοψε το δρόμο.

«Αυτή είναι η ώρα της πτώσης σου!» φώναξε. Υψώθηκε στον αέρα και εμφανίστηκαν πολλές Οντέλ, οί οποίες έκαναν ένα κύκλο γύρω του και χόρευαν.

Ήταν πανεύκολο να βρει την κανονική, καθώς οι υπόλοιπες ήταν πολύ θολές, σαν φαντάσματα. Μετά από πολλά χτυπήματα του σπαθιού, την άφησε σχεδόν αδύναμη.

«Ααα... Αδύνατον!» φώναξε η Οντέλ. «Αλλά ξέρω πως η ψυχή μου δεν θα πεθάνει ποτέ... θα συνεχίσω να ελέγχω τα μυαλά των άλλων! Δεν θα με νικήσεις ποτέ!» κι εξαφανίστηκε, μέσα σε ένα πυκνό σύννεφο καπνού.

Ο Λούις έκοψε ένα μήλο και το έβαλε στην τσέπη του. Η Σοφία πλησίασε. Τότε τηλεμεταφέρθηκαν κι οι δυο μέσα σε δύο σφραγίδες έξω απ' το ναό, σε ένα ασφαλές μέρος.

«Το μήλο είναι δικό σου.» του είπε. «Παρ' το και σώσε την αγάπη σου!»

«Είμαι πολύ ευγνώμων για τη βοήθεια σου, Σοφία. Θα γίνεις μια σπουδαία βασίλισσα στο μέλλον. Μια σπουδαία μοίρα έχει χαραχτεί για σένα.»

«Θα μου λείψεις. Ελπίζω να μπορέσουμε να συναντηθούμε ξανά στο μέλλον.»

«Θα συναντηθούμε, μην ανησυχείς.» είπε ο Λούις κι εξαφανίστηκε μέσα σε μια σφραγίδα.

Ο Λούις επιστρέφει στο μέλλον. Για να δούμε, θα καταφέρει να σώσει τη Σοφία του παρόντος για να μπορέσουν να είναι ξανά μαζί ;

ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΜΑΓΕΙΑWhere stories live. Discover now