İMKANSIZIM | gxg

68

Saatler birbirini kovalamış ve zaman sanki bir an önce akşamın gelmesi için hızlanmıştı. Kızlarla beraber akşam giyineceğim kıyafetleri saatler öncesinden hazırlamıştık. Ezgi ise kıyafetleri seçerken bile söylenmelerine devam etmişti. Kızlarla beraber kıyafetleri seçip biraz daha oturduktan sonra onlar kalkıp evlerine gitmişti ben de akşam için duş alıp kıyafetlerimi giyinmiş ve buluşacağımız saatin gelmesini beklemeye başlamıştım. Bu buluşma için heyecanlı değildim sadece tedirgindim. Ne konuşacağımızı bile bilmiyordum her şey bir anda gelişmişti ben onunla bir şeyler yaşayabileceğimize dair umutlanmışken evli olduğunu öğrenmiştim. Şimdi ne denirdi ki buna neden evlendin falan mı ? Kendi kendime kızıp tüm bunları şuan düşünmemeye karar vermiştim...

Kolumdaki saati kontrol ettiğimde saatin neredeyse sekiz olduğunu görmüştüm. Ama ne babam gelmişti ne de derya aslında babam gelmeden derya'nın gelip beni alması çok güzel olurdu çünkü şuan babamla konuşacak durumda değildim. Her şeyi tamamen konuşup hallettikten sonra belki de babamla oturup ciddi anlamda konuşmalıydım. Ama şuan tek dileğim kapıda ikisiyle de aynı anda karşılaşmamaktı. Aslında neden onun gelip beni almasına izin vermiştim ki motoruma atlayıp kendimde gidebilirdim. Şimdi yol boyunca arabada o kasıntı havayı solumak zorunda kalacaktım. Her şeyi olup bittikten sonra detaylıca düşünme huyumdan ne zaman vazgeçecektim acaba. Neden tüm bu düşünceler o an aklıma gelmiyordu ki ?

Ben kendi kendimle konuşmaya devam ederken kapı çalmıştı derya olduğunu umarak kapıyı açmaya gitmiştim. Kapıyı açtığımda derin bir nefes alıp vermiştim evet derya gelmişti.

" Hoşgeldin " dediğimde

" Hoşbuldum " diyip gülümsemişti. Ben ise düz bir şekilde yüzüne bakmaya devam ediyordum. Nedense gülümsemek gelmiyordu içimden.

" Çok güzel olmuşsun " diyip tekrar konuşmaya başlayan derya olmuştu. Bana bunu söylerken acaba kendi güzelliğinden haberi var mıydı bu kadının ?

" Teşekkür ederim " dediğimde tekrar gülümsemiş ve konuşmaya devam etmişti. Sanki evli olduğu öğrenilen o değilde ben gibiydim.

" Hazırsan çıkalım mı " dediğinde

" Bir dakika çantamı alıp geliyorum " dedikten sonra gidip koltuğun üzerinden çantamı almış ve kapıda beni bekleyen deryanın yanına gelmiştim. Birlikte evden çıkıp kapının önüne park ettiği arabasına binip yola koyulmuştuk.

" Ee nasılsın " diyip ortamın gergin havasını biraz olsun dağıtmak isteyen kişi derya olmuştu.

" İyiyim sen " dediğim de yola bakmaya devam ederek soruma cevap vermişti

" Ben de iyiyim" dediğinde cevap vermek yerine görmediğini bilmeme rağmen kafamı sallamış yolu izlemeye devam etmiştim. Sanırım o da gergin havayı dağıtamayacağını anlamış ve susmaya karar vermişti. Yaklaşık on beş dakikalık yolculuğun ardından bir lokantanın önünde durmuştuk. Araba durduktan sonra arabadan inmiş deryanın yanıma gelmesini beklemiştim. O da yanıma geldikten sonra birlikte lokantaya girmiştik. Merdivenlerden çıkarken bana yardımcı olmak için elini uzatmıştı ama ben kibarca reddedip kendim çıkmıştım. Böyle dahi olsa onu tamamen dinlemeden ona temas dahi etmek istemiyordum. Lokantaya girdikten sonra deryanın eşliğinde bir cam kenarı manzaralı masaya oturmuştuk.

" Beğendin mi burayı " diye soran derya olmuştu

" Evet güzel mekanmış sevdim " dediğimde bana gülümseyip

"Aslında burası" diye konuşmaya başlayıp tam devam edecekken lafını biri kesmişti sesin geldiği yöne kafamı çevirince gördüğüm tanıdık yüz gülümsememe sebep olmuştu.