Bir kız düşünün, sapasağlam ayakları yere basan, cesur ve dürüst. Şaşalı yaşamına rağmen alçak gönüllü.
Ne saf ne masum!
Çıtkırıldım mı? Asla.
Biraz kavgacı, nadiren agresif, azıcık dobra, fazlasıyla zeki...
Umut hiçbir zaman ciddi biri olmamıştı...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kehribar gözlü kadına müptela olan adam ile yüreği nefretle dolu, serden geçmiş kadının hikayesi...
***
"Evinamın, delalamın..." dedi sessizce sanırım uyuduğumu düşünüyordu. Arkamdan biraz daha yaklaşıp saçımı kokladı, yakınlığı kalbimi gümbürdetti.
"Yapma Vuslat'ım, öfkeni içinde tutup kendine zarar verme. Öfkeni de acını da benden çıkar. Senin için her şeyi göğüslerim, dayanırım."
Belimden kavrayıp yavaşça kendine doğru çekti. Sırtım göğsüne yaslanmış, vücudumuz bir kaşık gibi iç içe geçmişti. Heyecanla atan kalbimin gübürtüsünden uyumadığımı anlayacak diye kendimi sıktım. Enseme yüzünü gömüp derin bir nefes aldı. İçim bir hoş olmuş, karnım kasılmıştı.
"Kokusuna kurban olduğum, beni sevgisizlikle sına ama sensizlikle sınama. Senin zarar görmene dayanamam. Daha o kadar güçlü değilim..."
Sözlerini dinlerken koynundaki sıcaklık beni esir aldı. O an anladım ben bu eve geldiğimden beri üşüyordum ve ilk defa şu an ısınıyordum. Benliğim kucağında yer edindikçe rahatladım, mayıştım. Yavaş yavaş bilincim uykuya teslim olurken son sözleri yüreğime birer birer işlendi.
"Müptelanım. Sesine, gülüşüne, kokuna... En çokta kehribar gözlerine müptelayım."
YENİ HİKAYEM MÜPTELA'YA HOŞ GELDİNİZ EN YAKIN ZAMANDA SİZLERLE TEKRAR GÖRÜŞMEK DİLEĞİYLE...
