KOZA : Geçmişin Külleri

5-) Kayıp Günlükler part - 1

"  ' Neredeyse bir insanmışım gibi hissetmek benim gibi problematik  bir karakter için zor bir durumdu . Genelde böyle düşünmek yerine gidip intikam aldığım insanların torunlarının yaptıkları işleri arasına katılmamak veya her iki grubu da baştan aşağı kendim yarattığım adaleti yaratmalıydım. Onun yerine uzun zamandır uyumanın verdiği zaman kaybı ile belki de imkansız olsa da yaşlandığımı düşünüyordum. Üzerimde olmaması gereken bir olgunluk ve durgunluk vardı. Olayları bir tilkinin çevik ve hızlı düşünmesi yerine bir kaplumbağanın bilgeliğini almıştı. En kötüsü de ortaya çıkan anılardı. Belki de yeni yaratılışımın verdiği yan etkilerin geçirdiği zaman da duygu denen kavram ile birlikte hareket şeklim bir çocuğun ki gibi tutarsız bir ergen kadar huzursuz olmasından mıdır bilmiyorum duygularım ben  başka bir bedende uyandığımdan beri yoktu. Dediğim gibi anılarım ben ikinci hayatımı doğduğumdan beri silikti. Hatırlama sebebim unutmaktan korkmaktı. Ama  bir ölümsüz olarak uyandığımda soğuk kanlı tepkisiz bir yaratığa dönüştüğümden ileride bunları tekrar canlanacağını düşünmemiştim.  Yüzyıllardır atmayan bir kalp tekrar nasıl atabilirdi ? 

Benimkisi gömülmüş ezilmiş ve çürümüştü. Değişen bedenimde bile kalbimin fiziksel olarak çarpmayı bırakmıştı. Şimdi bu satırları yazarken bedenimde tam göğsümün ortasında  bebek mırıldanması gibi kıpırdandığını hissedebiliyordum. Sadece değişen kalbimin tekrar çarpmaya başlaması değildi . Bedenimde yeniden doğan ve kişiliğim ile harmanlanan benim için nefes almak gibi refleks haline gelmiş yeteneklerimin üzerinde de  değişimlerin gerçekleştiğini fark etmiştim. Eskiden bir vampirin yaşayan ölü gibi olan bedenim tenim gözlerim ve bir takım getirisi olan beden çatlakları gibi yayılmış mor çizgilerimin yerini daha canlı ve daha insani ve daha yumuşak tonlara yer almıştı. Tenim eskisi gibi kül beyaz değildi. İnsan bedeninde kanın dolaşmasıyla birlikte renk almış kahverenginin en açık tonu beyaz kremsi bir renk almıştı.  Hala bu krem rengi tonun arkasında mavi ve grileri görsem de bedenim sanki artık başka bir aşamaya girmiş gibiydi.  

Eskiden gerek duymadığım şeyler şimdi  tekrardan gün yüzüne çıkmıştı. Genelde günlük yaşantımda ve su altına girdiğimde nefes almamıza gerek duyulmazdı. Şimdi alışkanlıktan  tuttuğum her dakika da bir nefes almam gerekiyordu. Elbette hala nefessiz biraz durabilirdim. Ama iki saatte bir nefes almam gerekiyordu.  Ciğerlerim her nefes almam gerektiğinde  uzun zamandır kullanmadığım için  büyük bir  acı veriyordu bana .  Çürümüş ve nerdeyse küçülmüş bir aletin tekrardan çalışırken çıkardığı sesleri çıkarıyordum. Ve bu sesler hiç kesilmiyordu. 

Uyku bizim türümüz için her yüz yılda bir  yüz yıl uyumamız anlamına geliyordu.  Yoksa zaten çürümüş ve zarar görmüş bedende duran etler dökülüyordu. Ve gerçekten bir ölü olurdunuz. Bunun için kendime bir takın uyku öncesi rutin ile birlikte gerektiğince uzun bir uykuya çekilir o sırada düşmanlarımın nesli devam ederdi. Bir nevi intikam planı yaptığım düşmanlarıma toparlanmaları için en az yüz yıl veriyordum. Bu zamanı iyi değerlendiren düşmanlarımın torunları zekice hareket etmeye başlamışlardı . Sadece benim için geçerliydi bu. İlk uzun uykumdan uyanışımda pek de bir şeyin değişmediğini fark etmiştim. Hatta benim gibi kurbanların  yani ' Orijinal Denekler 'in ' yaratılması tüm gaz devam etmişti. Ve isimlerine yaptıkları projelere uysun diye çeşitli isimler verilmişti. Elbette benim gibi ilk denekte sağ çıkıp başka bir forma dönüşen insanlar vardı. Onları yanıma almış eğitmiş büyütmüş ve yetiştirmiştim. Ama ne yazık ki başarısız olup devam ettirilen bir sürü deney çalışmaları vardı . Özellikle bir tanesi   için her şeyi yıkıp  çalışmalara devam edilmesi için kurban bile verebileceklerdi. Merakla araştırıp tüm iletişim ağlarını araştırdım. Yüz yıl içinde sadece bu denek için büyük bir şehir kurulmuştu . Bir daha ki uykumda bu şehir dolu olacak ve insanlar oranın tek yaşanılan yer olarak anılacağı  kocaman deney şehri çoktan kurulmuş olacaktı. Ve sonraki iki yüzyılda da bu deney şehrine gizlenmiş sırları ortaya çıkmayacaktı. Yani şimdiye kadar .