Zapomnieli jak wyglądają ich twarze, jak brzmią ich głosy I to jak kiedyś ich śmiechy łączyły się ze sobą tworząc razem piękną melodie. Po upływie lat głupie imię i nazwisko pozwoliło im przywrócić wszystkie wspólne chwilę zapisane gdzieś z tyłu gł...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
2022 ROK
Krzyk YunBin'a z kuchni, uderzył w moje uszy po raz kolejny dzisiejszego dnia.
- BoRin, zamówienie do stolika numer 9 jest gotowe! - Wyłożył na tacę, parujące dania.
Po odebraniu zamówienia, szybkim krokiem ruszyłam do odpowiedniego stolika.
Na szczęście nie jest to duża knajpa, więc idealnie się w niej odnajduje. Nie duża, ale wystarczająca na tyle aby dużo z niej zarabiać.
- Smacznego. - Uśmiechnęłam się z przezwyczajenia i położyłam po odpowiednich stronach dania.
W odpowiedzi dostałam krótkie "dziękujemy" po czym dwójka ludzi, jak zakładam para, zaczęli zajadać się Naengmyeon*.
(Naengmyeon - makaron na zimno. Bardzo popularny w Korei.)
Ze względu na to, że nie dostawałam już żadnych nowych poleceń od YunBin'a, postanowiłam zrobić sobie przerwę.
Weszłam na kuchnie, gdzie przy zlewie stał YunBin myjący talerze.
- Jak ruch? Dużo ludzi? - Zapytał, nadal odwrócony do mnie plecami.
YunBin to jest mój zaufany przyjaciel, którego znam już od ponad 5 lat. Poznaliśmy się na studiach. Tylko z nim załapałam tak świetny kontakt, więc byliśmy nierozłączni i zawsze spędzaliśmy czas razem. Jest ode mnie o dwa lata starszy, jednak i tak wewnętrznie jest jeszcze dzieckiem. Zawsze ma głupie pomysły, dużo energii i zawsze jest chętny do zabawy. Ale to w nim cenie... Z nim nie ma nudy.
Od roku pracujemy razem w knajpie mojej mamy. Niestety zdrowie nie dopisuje jej na tyle aby mogła ją prowadzić samodzielnie, więc postanowiła ją oddać w moje ręce.
Knajpa jest w głównej dzielnicy Seulu, więc ruch jest bardzo duży. Ale co za tym idzie, również bardzo duży zysk.
Nasza knajpa jest oceniana jako jedna z najlepszych, jak nie najlepszych w całym Seulu.
Pyszne jedzenie, ładny i zadbany lokal, miła i oczytana obsługa. Czego chcieć więcej?
Czy sądzę, że marnuje sobie życie w tej knajpie? Nie. Mam 29 lat, jestem po studiach, zarabiam naprawdę dużo a praca w tej knajpie jest przyjemna.
Mam do tej knajpy straszy sentyment. Gdy jeszcze byłam małych dzieckiem, zawsze tutaj przychodziłam się najeść. Iż to jest knajpa mojej mamy zawsze mogłam brać wszystko, co chce I ile chce.
