~♧ Πρεπει να υπάρχει αγάπη όμως ♧~

14 3 0
                                    

Pov: Ίριδα

Χθες ήταν μια γεμάτη μέρα σήμερα δεν έχουμε να κάνουμε και πολλά πράγματα μόνο δύο τα οποία με αγχώνουν πάρα πολύ 1. Να πάμε στους γονείς του Lewis και 2. Να τους πούμε ότι είμαι έγκυος

Lewis: Αγάπη μου δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι για τους γονείς μου

Πως το κατάλαβε?

Ίριδα: Δεν αγχώνομαι

Lewis: Το βλέπω.
μου είπε με ειρωνεία

Ίριδα: Κάτι άσχετο ξύπνησα και με πονούσαν τα χείλια μου

Lewis: Πάντως εγώ δεν φταίω για αυτό

Ίριδα: Ναι οκ

Lewis: Μα δεν μπορώ όταν είσαι κοντά μου πολλές φορές τα χείλη σου είναι τα μόνα που βλέπω

Τον πλησίασα λίγο και πήγα να του δώσω ένα πεταχτώ φίλη στα χίλια αλλά το έκανε εκείνος πρώτος μείωσε όλη την απόσταση από τα πρόσωπα μας και απλά δεν ήταν ένα απλό πεταχτώ φίλη  κράτησε για λίγο μέχρι που ένιωσα ένα χαμόγελο στην διάρκεια του φιλιού μας και απλά απομακρύνθηκα λίγο εκείνος ήθελε να το συνεχίσουμε αλλά άρχισα λίγο να πονάω στην κοιλιά μου και ο πόνος άρχισε να αυξάνεται, φώναξα του Lewis για να πάρει το αμάξι να πάμε στο νοσοκομείο γιατί κάτι δεν πήγενε καλα, ήρθε αμέσως μου έκανε μια σφιχτή αγκαλιά για να νιώσω ασφάλεια και με σήκωσε μέχρι το αμάξι με έβαλε στην θέση του συνοδηγού και πήγαμε γρήγορα μέσα στο νοσοκομείο ο Lewis βρήκε μια νοσοκόμα και με πήγαν σε ένα δωμάτιο ήρθε αμέσως ο γιατρός και μετά από εκεί δεν θυμάμαι τίποτα όλα μαύρα

Ξυπνήσα και ένιωθα άδεια είδα την μητέρα μου τον Lewis μπροστά μου και μάλλον τους γονείς του Lewis και όλοι έκλαιγαν δεν κατάλαβα αμέσως αλλά..

Ίριδα: Τι έγινε?

Lewis: Αγάπη μου συγνώμη

Ίριδα: ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΠΕΣ ΜΟΥ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΏ

Lewis: Το μωρό μας

Ίριδα: ΤΙ ΕΠΑΘΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΑΣΣ ΠΕΣ ΜΟΥ φώναζα και ταυτόχρονα έκλαιγα ήξερα ότι η απάντηση δεν θα ήταν καλή αλλά και πάλι ήθελα να ξέρω

Lewis: Έπρεπε να σώσουν η εσένα ή τι μωρό αλλά μου είπε ο γιατρός ότι είναι πολύ μικρό οπότε ούτως ή άλλως δεν θα είχε πολλές ελπίδες οπότε έσωσαν εσένα

Ίριδα: ΤΙ  άρχισα να κλαίω και δεν μπορούσα να σταματήσω με είχε κυριεύσει η λύπη κυριολεκτικά

Ίριδα: Έπρε- Έπρεπε να υπογράψει κάποιος για να το κάνουν αυτό ΠΟΙΟΣ ΥΠΈΓΡΑΨΕ ΠΕΣ ΜΟΥΥ

Lewis: Εγώ εφόσον είμαι ο πατέρας..

Ίριδα: ΦΎΓΕ από εδώ δεν θέλω να σε βλέπω σε παρακαλώ

Lewis: Αγάπη μου συγνώμη σε παρακαλώ συγχωρεσεμαι

Ίριδα: Σε παρακαλώ φύγε έλεγα με δάκρυα στα μάτια μου

Έφυγε και έμεινε μόνο η μαμά μου μαζί μου
Είπα στην μαμά μου να βγει λίγο έξω διότι ήθελα να μείνω μόνη, μόλις της το είπα το έκανε, έμεινα μόνη το μόνο που σκεφτόμουν ήταν τώρα τρία πράγματα 1. Όχι άλλους έρωτες
2. Να συγκεντρωθω στα διάβασμα μου και
3. Το παιδί που έχασα μόλις τώρα το παιδί που είχα όνειρα ότι θα με κάνει ευτυχισμένη
Τα έκανα όλο σκατα απλά θέλω να φύγω και να πάω αλλού να μείνω και να ξέρει που είμαι μόνο η μαμά μου και η Ρια κανένας άλλος και λογικά αυτό θα κάνω θα φύγω αύριο κιόλας
Φώναξα την μαμά μου της είπα για της αποφάσεις που πήρα μόλις τώρα και μου είπε να πάω και πως θα μου κάνει πολύ καλό
Πήρα τηλ την Ρια της είπε τι έγινε μόλις και μου είπε πως έρχεται λογικό μετά από λίγο ήρθε έβαλε τα κλάματα και της είπα και εκείνης ξανά τι θα κάνω μου είπε πως θα της λείψω και της είπα και εμένα το ίδιο
Οπότε μόλις ξημερώσει θα στείλω την μαμά μου και την Ρια να μαζέψουν τα πράγματα μου από το σπίτι μου και να κάνω δύο βαλίτσες να πάω να φύγω δεν με κρατάει τίποτα εδώ πλέον

Ξημέρωσε άνοιξα τα μάτια μου και είχαν φύγει ήδη οπότε και εγώ άρχισα σιγά σιγά να περπατάω μέσα στο δωμάτιο για να συνηθίσω αυτήν την απώλεια αλλά πως δεν μπορώ απλά είναι τόσο δύσκολο αλλά πρέπει να προχωρήσω μπροστά για το καλό μου σωστά? Δεν ξέρω αν περνώ σωστές ή λάθος αποφάσεις αυτή την στιγμή απλά πονάω πολύ είναι πολύ δύσκολο μέσα σε μια μέρα έχασα τα πάντα πέρασε η ώρα και ήρθε η μαμά μου και η Ρια εγώ κανόνισα εισιτήρια και μέχρι το πρωί θα έχω φτάσει Αθήνα (επίσης μένω Θεσσαλονίκη οπότε ναι) δεν νομίζω να με ψάξει κανείς ούτε ο Lewis δεν νομίζω καν ότι ήθελε να γίνει πατέρας απλά έπαιζε λογικά

Τέλος πάντων ετοίμασα δύο βαλίτσες και τα άλλα πράγματα μου θα μου τα στείλει η μαμά μου όποτε δεν ανησυχώ μπορεί να φερομαι εγωιστικα τώρα αλλά ΠΟΝΑΩ ΠΟΛΥ είναι πολύ ανοιχτή αυτή η πληγή ακόμη και δεν νομίζω πως θα κλείσει και πότε..

Στην Αθήνα σκοπεύω να κάτσω 3 με 5 χρόνια θα δούμε όμως
Και θα επισκέπτομαι τακτικά την μαμά μου και την Ρια φυσικά

Απλά θέλω να περάσουν τα χρόνια τίποτα άλλο
Σε λίγο φεύγω από Θεσσαλονίκη αποχαιρέτησα την Ρια και την μητέρα μου και φεύγω αντίο Θεσσαλονίκη θα τα ξαναπούμε σε κάτι χρόνια 👋🏻

My Only Love Where stories live. Discover now