My Only Love

~Αρχή~

Pov: Ίριδα

Κλεονη(μαμά Ίριδας): Ξυπνά παιδί μουυ θα αργήσεις στην πρώτη ημέρα του σχολείου!

Ίριδ: Νταξει μαμά σηκώθηκα

Μ: Έλα πήγαινε να ντυθείς για να πας σχολείο και μετά σου έχω μια έκπληξη!

Ιριδ: Ντύθηκα όσο πιο γρήγορα μπορούσα και πήγα στην μαμά μου..
Τι έκπληξη?

Μ: Μετά το σχολείο θα σου πω!

Ίριδ: Τι λες ρε μαμά και εγώ θα περιμένω μέχρι μετά που θα γυρίσω

Μ:Ναι τώρα πήγαινε να ανοίξεις η φίλη σου σε περιμένει έξω εδώ και κάνα πεντάλεπτο

Ιριδ: Εντάξει πάω, γειααα μαμά θα τα πούμε μετάαα

Μ: γειαα σου αγάπη μουυ

Γειαα σας ξέχασα να σας συστηθώ με λένε Ίριδα είμαι 16 χρονών και πηγαίνω Δευτέρα λυκείου, φέτος θα γίνω 17 οπότε είμαι πολύ ενθουσιασμένη διότι θα μπορέσω να πραγματοποιησω κάποια πράγματα που θέλω π.χ να πάρω το δίπλωμα οδήγησης, να νοικιάσω ένα δικό μου σπίτι και να προσπαθήσω να ξεπεράσω τον θάνατο του πατέρα μου, επειδή προφανώς δεν ξέρετε ο πατέρας μου πέθανε πριν 2 χρόνια δεν είναι πολλά γι'αυτό ακόμα να το ξεπεράσω επίσης ξέραμε ότι θα πεθάνει διότι είχε καρκίνο και ναι μπορούσε να χειρουργηθει αλλά δεν ήθελε είχε περάσει πολλά και ήταν πολύ εξαντλημένος οπότε ήθελε να φύγει ώστε να αναπαυθεί, στην αρχή το πήρα πολύ εγωιστικα νόμιζα πως ήθελε να μας ξεφορτωθεί και γι'αυτό επέλεξε να μην χειρουργηθει, οκευ είμαι μόνο 16 χρονών γιατί να μην εμένε και λίγο ακόμα μέχρι να γίνω 20 ή μέχρι να παντρευτώ ή κάτι τέτοιο είχε την ευκαιρία αλλά την έκανε πέρα, τέλος πάντων εγώ δεν ξέρω τι να σκεφτώ δεν ξέρω αν θέλω να τον συγχώρεσω για αυτή την πράξη, μου φάνηκε πολύ εγωιστικό προς το μέρος του αλλά τι να κάνουμε ο χρόνος δεν γύρνα πίσω δυστυχώς, έχει πεθάνει και δεν μπορώ να τον φέρω πίσω στην ζωή οπότε δεν χρειάζεται καν να το ζητήσω..
Λοιπόν σήμερα είναι η πρώτη ημέρα στο σχολείο, μου φαίνεται πολύ περίεργο διότι πέρασε το καλοκαίρι πολύ γρήγορα αλλά τουλάχιστον πέρασα καλά και επίσης περιποίηθηκα πολύ τον εαυτό μου και αυτό με κάνει πολύ χαρούμενη γιατί από τότε που πέθανε ο πατέρας μου με είχα παραμελήσει εντελώς αλλά οκευυ

Riana: Καλημέρα μικρό μου βόδι 🐂
Τι κάνεις?

Ίριδ: Καλά είμαι, νομίζω, εσύ?

Ria: Καλά είμαι και εγωω Λοιπόν προσπερνώ το νομίζω και πάμε διότι έχουμε άργησει!

Ιριδ: Οκευ πάμε, δεν έχω και άλλη επιλογή..

Τρέξαμε σαν τα βόδια για να προλάβουμε αλλά ευτυχώς δεν αργήσαμε η άλλη το είπε επίτηδες μην την σφάξω

Λοιπόν φτάσαμε και βλέπω φάτσα φορά τρία καθυστερημένα παιδάκια που ο Θεός να τα κάνει παιδάκια να έρχονται προς εμάς, έκανα λίγο πιο γρήγορο το βήμα μου διότι πρώτη ημέρα δεν ήθελα να μπλεχτω με παραουρα παιδάκια σαν και αυτά..
Ευτυχώς πέρασαν από δίπλα μας αλλά δεν μας μίλησαν πήγαμε στην τάξη μας διότι εγώ και η Ria πηγαίνουμε στο ίδιο τμήμα και κάτσαμε μαζί σε ένα θρανίο..