My Only Love

~▪︎Δευτερη ευκαιρία στην ζωή;▪︎~

Pov: Ίριδα

Ξύπνησα πολύ πρωί, δεν κοιμήθηκα πολλές ώρες, μόλις πήγα να σηκωθώ από το κρεβάτι μου ένιωσα σαν να μην μπορώ να περπατήσω και το κακό είναι ότι μόλις πήγα να σηκωθώ έπεσα κάτω, δεν με σηκωναν τα πόδια μου, προσπάθησα να σηκωθώ και μετά από ένα δεκάλεπτο προσπάθειας σηκώθηκα και ανέβηκα στο κρεβάτι που ήταν δίπλα, προσπάθησα να μην κάνω πολύ φασαρία διότι ήξερα ότι ο Lewis θα ήταν κουρασμένος και θα κοιμόταν ακόμη. Σιγά σιγά πήγα μέχρι το μπάνιο και έκανα τα βασικά πράγματα που κάνει κάθε άνθρωπος στο μπάνιο. Και  τώρα ΠΕΘΑΙΝΩ, γιατί? Μου ήρθε περίοδος, τελειαααααα, μάλλον ήρθε πιο νωρίς γιατί κουράστηκα, τέλος πάντων, έφυγα από το μπάνιο σιγά σιγά και με το ζόρι κατέβηκα στο ισόγειο που είναι η κουζίνα, τότε άκουσα κάτι βήματα από τον ξενώνα και αμέσως κατάλαβα πως ξύπνησε...

Lewis: Καλημέρα, γιατί τόσο πρωινή?

Ίριδα: Καλημέρα, τίποτα δεν μπορούσα να κοιμηθώ απλά..

Lewis: Είσαι καλά?

Ίριδα: Γιατί ρωτάς?

Lewis: Δεν σε βλέπω και τόσο καλά

Ίριδα: Καλά είμαι..

Lewis: Σίγουρα?

Ίριδα: Ν-ναι

Lewis: Δεν το νομίζω

Πήγα να φύγω αλλά με το ζόρι περπατούσα, οπότε κατάλαβε πως όντως δεν ήμουν καλά

Lewis: Μα δεν είσαι καλά, γιατί δεν μου το λες να σε βοηθήσω?

Ίριδα: Δεν χρειάζεται, τα καταφέρνω και μόνη μου

Lewis: Δεν νομίζω

Μόλις μου το είπε αυτό με πήρε στα χέρια του και με πήγε πάνω στο δωμάτιο μου, με άφησε στο κρεβάτι μου και με σκέπασε, πήγε κάτω στην κουζίνα και μου έφερε ένα ποτήρι νερό, ένα χάπι και θερμοφόρα για την κοιλιά μου, απορώ πως το κατάλαβε αμέσως, τόσο πολύ φαίνεται; μου έδωσε το χάπι, το ήπια και έβαλα την θερμοφόρα πάνω στην κοιλιά μου, μετά με πήρε σιγά σιγά ο ύπνος και εκείνος ήρθε και έκατσε δίπλα μου..
Μετά από μια ώρα που ξύπνησα, ήμασταν αγκαλίτσα και αυτός κοιμόταν ακόμα, να πω την αλήθεια δεν ήθελα να τελειώσει αυτή η στιγμή αλλά μετά από πέντε λεπτά ξύπνησε και εκείνος, μόλις συνειδητοποίησε ότι με είχε πάρει αγκαλιά και κοιμόταν μαζί μου, ντραπηκε λίγο αλλά απομακρύνθηκε και μου είπε πως αν χρειαστώ κάτι να τον φωνάξω και μετά έφυγε από το δωμάτιο μου, ευχόμουν να μην είχε ξύπνησει και να μέναμε έτσι για λίγο ακόμηηη αλλά έφυγε τι να κάνουμε...
Λίγο πιο μετά, ένιωσα πολύ περίεργα, δεν ήμουν καλά, ήθελα να τον φωνάξω αλλά ταυτόχρονα ντρεπόμουν, ένιωθα σαν να πεθαίνω, αναγκαστικά να τον φωνάξω, όσοι ντροπή και αν είχα