No Strings Attached (Hyunlix) ✔️

Chapter XIV

"Sevgilin... Sanırım bizi izliyor gitsem iyi olacak."

Hyunjin olduğu yerde durmuş ve parmaklarındaki çikolata sosunu temizlerken okul yönüne bakmıştı. Yongbok, yine Hyunjin'i izliyordu.

Böyle devam ederse Venom olduğum ifşa olacak. Bir çözüm bulmalıyım.

Hyunjin, Seungmin'e dönüp omuzlarını silkmişti.

"Hiç sevgili olmadık."

"Nasıl?"

Hyunjin, kekin ağzını kapatırken dudaklarını şapırdatmıştı.

"Spora geç kalacağım. Bir ara kahve içerken sana anlatırım."

Hyunjin de nasıl davranacağını iyi biliyordu. Seungmin'in yanağından makas alıp gülümsemişti.

"Sonra görüşürüz Seungmin-ah. Brownie için teşekkürler."

Tek elini sallayarak ayrılmış, okula doğru yönünü çevirmişti Hyunjin. Yongbok, Hyunjin'in üzerine geldiğini gördüğünde ise yurda doğru yola koyulduğunda arkasından sesleneni görmezden gelmeyi tercih etmişti.

"Yah! Yongbok!"

Yongbok hızlı adımlarla önüne bakarak ilerle de Hyunjin'in koşar adımları bileğinden tutup durdurulmasına neden olmuştu. Yongbok yüzünü döndüğünde ise yüzündeki kin okunabiliyordu.

"Nasıl isminle seslendiğim halde görmezden gelebilirsin?"

Yongbok bileğini çırparak Hyunjin'in parmaklarından koparmıştı.

"Doktora gittim. Hwang Hyunjin'in sesindeki frekansları duymamak üzere özel bir tedavi oldum."

Hyunjin'i baştan aşağı süzüp kibirli bir bakış daha eklenmişti.

"Demek ki işe yaramamış."

Hyunjin havaya sesli bir nefes vererek irite edici bir yarım gülüş sunmuştu. Bu onun son kozuydu, umarım Yongbok'un arsızlığı onu korurdu.

"Beni, takip etme."

"Seni takip eden kim?"

Yongbok sorulardan iyi kaçabiliyordu ama durumun ciddiliği Hyunjin için söz konusuydu.

"Az yüzün olsun Yongbok. Sana benim hakkımda bir şeyi yapma diyorum. Israrla yapıyorsun..."

Yongbok yine utanmaya başlamıştı. Geçen gecenin hadsizliğini yeterince idrak etmesine rağmen suratına vurulması onu kötü hissettiriyordu.

Hyunjin ise durmamaya yeminliydi.

"Buna ne denilir biliyor musun? Taciz."

Yongbok son kelimeyi duyduğunda ise sinirle başını kaldırıp bakışlarını Hyunjin'e çevirmişti. Yine gözleri dolmuştu ama bu sefer sinirdendi. Çenesi titremiş, o anlık güruhla Hyunjin'e sert bir tokat atmıştı.

"S-sen var ya... Lanet olsun sana."

Daha fazla bir şey diyemiyordu Yongbok. Yönünü yurda çevirmiş, bulanık bakışlarıyla odasına doğru gitmeye başlamıştı. Elinin tersiyle göz yaşlarını iterken, derin derin iç çekiyordu.