Take A Rest On My Shoulder

Chapter 4

DENIECE POV.

Sinadya ko'ng magising ng alas quatro para lihis ang daan namin ni Lianne. Naligo pa ako't nagbihis kaya alas singko na 'nang bumaba ako. Naabutan ko si Tita Jessa na nag-aayos na ng hapag kaya tumulong na 'rin ako. Pero ang hindi ko inaasahan ay ang lalaking nakaupo sa dining table habang nagbabasa ng notebook.

Lianne?

Akala ko ba ay laging late itong pumasok. Anong nakain ng lalaking 'to at ang aga-aga pa. Nang tumingin ako sa gawi niya ay nagsalubong ang tingin namin. Nakatitig sa 'kin ang malamig niyang mata kaya agad akong napaiwas ng tingin.

Nang nagsimula na kaming kumain ay walang imikan kami. Tanging tunog lamang ng kubyertos ang maririnig namin.

"Ang tahimik niyo yata?" Tita Jessa broke the ice.

Pagkatapos naming kumain ay naghanda kaming umalis. Pagkababa ko habang bitbit ang bag ay naabutan ko sina Lianne at Adrian na ako na 'lang ang hinihintay. Agad na dumako ang tingin ko kay tita na ngayon ay nakangiti.

"May pupuntahan ako kaya si Lianne na ang magmaneho. Siya na 'rin ang bahala sa inyo pauwi," wika ni tita na siyang kinalaki ng mata ko at napatingin kay Lianne.

"I'm eighteen years old and I have already my license," wika ni Lianne na siyang kinaawang ng bibig ko.

"Let's go, ayaw ko'ng malate sa klase." Nauna na siyang maglakad patungo sa garahe at nakasunod naman kami ni Adrian.

"He's weirdo," bulong ng kapatid niyang si Adrian. Huminto sa harapan namin ang kotse kung saan si Lianne ang may maneho. Si Adrian ang naupo sa front seat kaya dumiresto ako sa backseat.

Kumakain si Adrian ng chips habang ako naman ay nasa labas ng bintana ang tingin. Nang makarating na kami sa campus ay sa gate pa 'lang ay huminto na si Lianne.

"Get out," mahinang wika nito kaya napaturo ako sa sarili ko.

"Yes, ihahatid ko pa si Adrian." Napatango naman ako at bumaba na 'lang.

Habang naglalakad ako sa field papuntang school ay nabangga ako ng isang lalaki kaya tumilapon ako at napaluhod. Napahinto at napatingin sa 'kin ang ilang mga estudyante at nagbubulungan. Agad akong tumayo at saka pinagpagan ang sarili.

Napangiwi ako ng sumakit ang tuhod ko. I saw a wounds on my knee. It's a big deal since, it's only a wounds pero ang sakit 'eh.

"Are you okay?" tanong ng lalaking nakabangga sa 'kin at lumapit sa 'kin.

"I'm not!" Madiing wika ko at lalampasan na sana siya ngunit napatigil ako ng hawakan niya ang kamay ko.

Napaihip ako ng hangin sa bangs ko at saka mataray siyang hinarap. Pinasadahan niya ng dila ang kanyang labi.

"I will company you in the clinic. Para malapatan ng maagarang lunas ang sugat mo-."

"Hindi ako m4m4mtay nito," mataray na wika ko. Kita ko naman ang pagkadismaya sa kaniyang mukha pero hindi ko na siya gaanong pinansin at saka nilampasan na 'lang.

"Miss!" I heard angelic femenine voice. Agad akong lumingon at bumungad sa 'kin ang magandang mukha ng isang babae. Sa palagay ko ay kasing-edad ko 'lang ang babaeng 'to.

May yakap-yakap siyang dalawang aklat at nakasuot ng salamin. Hindi naman siya nerd tingnan lalo na't nangingibabaw pa 'rin ang kagandahan niya sa kabila ng salamin na suot-suot niya.

"Sorry pala," wika nito at biglang yumukod na siyang ikinagulat ko.

"Sorry? Para saan?" Confused was drawn in my whole face.