~Tee Tee~
"Hello! လူကြီး!"
"ဘာလဲပြောမြန်မြန်!!"
"ဟိုလူကြီး ညနေကျအားလားဟင်!"
"ကျစ်! ဘာလုပ်မို့လဲ!"
"ပြော...ပြောစရာလေးရှိလို့ပါ!"
လူကြီးက စိတ်ရှုပ်သွားပုံဘဲ အဲ့တာကြောင့်သူပါအလိုလိုစကားထစ်မိသွားသည်။
"ခုနကတွေ့တုန်းကမင်းအနေလို့လား!!"
"ဟို...ဟို!"
"ကျစ်! ပြောလိုက်ရင်တဟိုဟိုနဲ့! ပြောဘယ်နေရာမှာတွေ့မလဲ!"
"ဟိုကျွန်တော်တို့တွေ့နေကျနေရာမှာဘဲတွေ့မယ်!"
"ဟုတ်ပြီ! ဒါဘဲမလား!"
"ဟုတ်!"
Po ဖုန်းချလိုက်ပြီး ညနေကျလူကြီးရှေ့ကျပြောမဲ့စကားတွေကိုစာစီနေရသည်။
______________________
Po လူကြီးနဲ့အမြဲတွေ့နေကျနေရာဖြစ်တဲ့ လူကြီးကသူ့အတွက်အပန်းဖြေလို့ရအောင်ဆိုပြီး လုပ်ပေးထားတဲ့အိမ်လေးစီကိုရောက်လာပြီး လူကြီးစောင့်နေမဲ့အိပ်ခန်းလေးစီသို့"ရောက်ပြီလား! ပြော! ဘာပြောမှာလဲ! မြန်မြန်ငါမအားဘူး!"
"ဟို Po...Po လေ!"
စီထားသမျှစာတွေလဲ ထိုလူကြီးအရှေ့တွေဘာမှထွက်မလာပေ ထိုလူကြီးရဲ့အကြည့်စူးစူးတစ်ချက်နဲ့ တင်သူတုပ်လှုပ်နေမိသည်။
"Natawin!! မင်းဘာပြောခြင်တာလဲ! မြန်မြန်ပြောစမ်း! ငါအားမနေဘူးနော်!"
"ဟို Po...အ့!"
ရုတ်တရက်ဆိုသလို လူကြီးက Po ကိုလက်မောင်းမှစောင့်ဆွဲကာ အိပ်ယာပေါ်တွန်းချလာလေသည်။ ပြီးတော့လူကြီးကအပေါ်မှသူ့ကိုအုပ်မိုးကာ သူ့ရဲ့လက်နှစ်ဖက်ကို လူကြီးရဲ့လက်တစ်ဖက်က အပေါ်သို့ဆွဲယူကာချုပ်ထားလေသည်။ ကျန်တစ်ဖက်ကတော့သူ့ရဲ့ကျောင်းဝတ်စုံလေးအတွင်းကျူးကျော်ကာ ပွတ်သက်လာပြန်သည်။
"ပြော! ငါစိတ်တိုလာရင်ဘာဖြစ်မယ်သိတယ်မလား!"
"ဟို Po New York ကိုသွားရမယ်! ပါးက Po ကိုဟိုမှာကျောင်းသွားတတ်ခိုင်းစေခြင်နေတယ်!"
သူ့ပြောအပြီးမှာအပေါ်ကချုပ်ထားတဲ့ လက်တွေဟာပိုတင်းကြပ်လာသလို ပွတ်သက်နေတဲ့လက်တွေကတော့ရပ်တန့်သွားလေသည်။
~𝑃𝑎𝑟𝑡 1~
Start from the beginning