SOKAĞIMIN YABANCISI

ꕤ O N B E Ş ꕤ

Sevgiyle kalın.

|oy vermeyi unutmayın|

İnsan bazen iki kolun arasını kendine yuva hissedebilirdi. Ömür'de sığındığı kollarla bilrlikte kendini tamamen dünyadan soyutlamıştı.

Her kalbe konan kadını, bir kalbe mahkum etmişti adam.

Koku hafızasına işlenen tek kokuyu ciğerlerine depolamaya çalıştı İlyas. Gözlerini yumduğunda gördüğü yüzü gözleri açıkken de görmek onun için mutluluk kavramının anlamıydu.

Aşka tövbe eden adamı, aşka aşık etmişti kadın.

"Buralar çok güzel İlyas." Dedi Ömür arkasından bedenini saran adama.

İlyas başını omzuna sabitleyip gülümsedi. "Taşınalım buraya. Bir tane de büyükbaş alırız. Her sabah sağarsın. Hem ilgin de var."

"Sana aşık olmamdan mı anladın?" Dedi Ömür iğneleyici sesiyle. İlyas kadının sinirine sinir katmak istercesine kahkaha attı.

Sabahın köründe Ömür'ü kaldırıp pijamalarıyla biltikte onu yaylaya getirmişti. Ömür bulutları elinde hissederken küçük bir çocuğa bürünmüştü.

Ömür çalan telefonunu tekrar red edince İlyas ondan ayrıldı. "Niye annenden kaçıyorsun?"

"Biliyorsun," dedi Ömür tek çırpıda. Yavaşça arkasını dönerken ellerini İlyasın ensesinde birleştirdi. "Hazır herkes bir araya geliyoruz Behzat'a söyle diyor."

Bu akşam hepsi Trabzonda olacaktı. Ömür ise saat geçtikçe geriliyordu. Tek tesellisi Turgut varken İlyas onu öldüremezdi.

"Aynı fikirde olduğum için seni sabahın köründe buraya çıkardım."

Ömür cevap vermeden konuyu değiştirme amacı güderek başını İlyasın boynuna gömdü. "Ne güzel kokuyorsun sen."

İlyas sabah uyanır uyanmaz duşa girmiş saçlarından şampuan kokusu yayılıyordu. Gerçi hiç uyumamıştı gece boyu.

"Sensiz duş aldım." Dedi İlyas dudak büzerek. "Sensiz yaptığım hiçbir şeyden zevk almıyorum."

"Kaç kişiyi daha güzel dilinle nasıl bilmek istemiyorum."

"Yavaş gel." Dedi İlyas. "Senden başkası olmadı."

Ömür cilveli şekilde saçını savurdu. "İlkimsin diyorsun yani."

"Bu gidişle sonum olacaksın diyorum." Dedi İlyas dudaklarına yönelirken.

Dudaklarını birleştirirken Ömür yanağını çevirdi. İlyas kaşlarını çatarken Ömür gülümsedi. "Abimle konuşacağım. Ama bir şartla."

İlyas başını iki yana salladı. Boğulacağı denizlerde yüzmek en büyük zevkliydi. "Emret güzelim."

"Evlenmekte acele etmeyeceğiz." Dedi net sesiyle.

"Sabır, sabır, sabır.." ilyas Ömüre dolandığı kollarını indirdi. "Sabrım kalmadı Ömür. O düğün olacak."

"O zaman Allah seni mutlu etsin karınla." Dedi Ömür pijamasını biraz yukarı çekip arabaya yürürken. Arkasına bile bakmadan arabaya gelmişti ama kapılar kilitli olduğu için ilyası bekliyordu.

İlyas şoför koltuğunun kapısına elini koyup İlyasa döndü. "Eğer sen konuşmazsan ben konuşurum."

Yol boyu kavga ettikleri için yol çabuk bitmişti. Ömür kapıyı vurup çıkarken bağıdır. "Bencil adamın tekisin."