SOKAĞIMIN YABANCISI

ꕤ Ü Ç ꕤ

Sevgiyle kalın.

|oy vermeyi unutmayın|

Genç kadın dün yol yorgunluğundan tüm gün uyuduğu için gözlerini araladığında hava çoktan kararmıştı. Oturmaktan sıkıldığı için saatlerdir Feritle konuşuyordu.

"Öyle deme Ferit ya. İlk günden sıkıldım buradan. Behzat bi görevden gelsin." Dedi Ömür koltuğa iyice yerleşirken.

"Teyzem hala çok sinirli." Dedi Ferit ciddiyetle. "Dün senin odanı Şans'a verdi."

Ömür duyduğu şeyle gözlerini büyüttü. "Kediler dünyayı ele geçirecek biliyordum. Ama Şans'ın benim odamdan başlayacağını hiç düşünmemiştim."

"Efendim anne? Tamam geliyorum. Kuzen ben kapatıyorum seni sonra arıyacağım." Ferit telefonu kapattığında Ömür bir kaç saniye daha ekrana baktı. Sonra telefonu kenara koyup izlediği Kısmetse Olur programını devam ettirdi.

"Ayça sende bir karar ver be kızım. Hem Emre üzülmesin hem Halil'e hayır diyemiyorum." Dedi sinirle elindeki ayıcıklı jelibonun başını dişlerinin arasında ezerken.

Telefonuna gelen bildirimle tekrar programı durdurdu. Telefondur kime alıp kayıtlı olmayan numaradan gelen mesajı açtı.

05**: Ömür selam ben Yunus nasılsın

Ömür: İyiyim sen nasılsın

Ömür rehberine girip numarayı kaydetti.

Yunus: Yorgunum

Yunus: Ben belki görüşürüz diye yazmıştım

Ömür: Sizin çıkmanız yasak değil mi

Yunus: İşin ucunda sen varsan hiçbir şey imkansız değildir:)

Ömür'ün dudakları kıvrılırken oturuşunu dikleştirdi.

Ömür: Bende evde sıkılıyordum gel istersen

Yunus: Sen beni öldürtmeye mi çalışıyorsun

Yunus: İlyas komutan beni vurur

Ömür: Nereden haberi olacak

Yunus: Sen bilmiyor musun

Ömür: Neyi

Yunus: Alt katında oturuyor

Ömür Yunus'tan aldığı bilgiyle gülümsemesini genişletti. Demek alt katında oturuyordu. Yunus'a cevap vermeden telefonunu kapatıp koltuğa fırlattı. Balkona çıkıp aşağı kata sarktığında ışığın açık olduğunu gördü. Vakit kaybetmeden panduflarıyla birlikte evden çıktı. Merdivenlerden ikişer ikişer indi.

"Umarım bu dairedir." Diyerek bir eliyle zile basılı tutup diğer eliyle kapıyı çalmaya başladı. Kısa bir küfürden sonra aralanan kapıdan İlyas belirlendi. Karşısında Ömür'ü görünce kaşlarını çattı. "Selam komşu?"

İlyas cevap vermeden hala Ömüre bakarken Ömür onu ittirip içeri girdi. İlyas bir kaç saniye öyle kaldıktan sonra kapıyı kapatıp Ömür'ün peşinden salona geçti.

"Ne yapıyorsun akşam akşam evimde?" Dedi İlyas koltuğa yayılan kadına çatık kaşlarla başlarken.

"Yemek var mı?" Dedi Ömür sorusunu duymamazlıktan gelirken. İlyas anlamadığını belli ederek ona bakarken Ömür devam etti. "Makarna yapacaktım ama kalmamış. Dolap bomboş. Açım."