Who Are You? - Renga ✔

- 14 -

rkkyan x langahasegawa (dm)
_____________________

rkkyan: Seni çok özlemişim be kar tanesi...

langahasegawa: Reki her şey için üzgünüm. Ben bir aptaldan farksızım.

rkkyan: Haklısın. Bir aptaldan farksızsın çünkü beni yine kapının önüne koydun.

langahasegawa: Annemin geleceğini nereden bilebilirdim? O an ne yapmamı beklerdin? Mantıklı düşün lütfen.

rkkyan: Tamam, tamam. Bir şey demiyorum.
Bu arada annene hafızanın yerine geldiğini söyledin mi?

langahasegawa: Miya hemen yetiştirmiş anneme. O yüzden gelmiş zaten.

rkkyan: Fazla sabırsız, neyse...
Annen ne tepki verdi?

langahasegawa: Açıkçası mutlu gibiydi.

rkkyan: Bir şey mi oldu?

langahasegawa: Hayır, aslında annem doktorun dediklerini fazla dikkate almıştı bunca zaman.
Bu yüzden hiç bir şekilde zarar görmeden hafızamın yerine gelmiş olmasından dolayı bir şey demedi pek. Şaşkındı.

rkkyan: Kendine zarar verdiğini bilse neler derdi kim bilir, seni aptal kar tanesi.
Kar taneleri de üşür. Kendini öldürmeye mi çalışıyordun?

langahasegawa: Hayır.

rkkyan: Ben gelmeseydim soğuktan ölmüş olabilirdin. Ne demek "Hayır."?

langahasegawa: Bir güneşe sahipken soğuktan ölmem mümkün değil. Dimi güneşim?

rkkyan: Bu senin kendini ölüme terk edebileceğin anlamına gelmiyor.

langahasegawa: Tamam hemen azarlama. Üşüttüm zaten... Çok hastayım. Of...

rkkyan: Çok normal değil mi hasta olman?

langahasegawa: Azarlamasan mı artık? Üzülüyorum. Pişmanım zaten yaptığım bir çok şeyden, bir de sen laf ediyorsun.

rkkyan: Bir çok şey?

langahasegawa: Bir çok şey işte...
Aptalca bir yalana inanıp daha küçük bir çocuk olan kendimi umursamayıp soğuktan ölmeyi denediğim için...
İnanmıştım kar tanelerinin beni o dünyadan alıp götüreceğine.
Böyle bir şeyi yapmasaydım biz hiç ayrılmayacaktık Reki. Hepsi benim suçum...

rkkyan: Langa, Miya hepimizin o sıralar bir çocuk olduğunu ve mantıklı düşünemediğimizi söylediğinde ona hak vermiştim.
Kendini suçlama veya pişmanlık duyma.
Şimdiki kendin ve hepimizin iyiliği için geçmişi olduğu gibi geride bırak.

langahasegawa: Ne diyeceğimi bilemiyorum.
Dediklerinde haklısın ama kurtulamıyorum bu suçluluk duygusundan...

rkkyan: Bende kurtulamadım bunca zaman bu duygudan ama seni tekrardan bulduğumda yeni bir başlangıç yapacağımıza dair içimdeki umut daha baskın geldi.

langahasegawa: Ve şimdi bambaşka bir dünyada gibi kaldığımız yerden devam ediyoruz...

rkkyan: Evet...
Küçük kulübeden evimizi hatırlıyor musun?

langahasegawa: Çok değil, üzgünüm...

rkkyan: Önemli değil, seni suçlamıyorum bunun için.

langahasegawa: Bahsetsene biraz, belki biraz hatırlamama yardımcı olur.

rkkyan: Annem beni ne zaman sinirlenip evden kovsa oraya giderdim. Çünkü Miya'nın, benim ve senin tek sığınağımız orasıydı.
Birbirimizden sonra ikinci yuvamızdı.
Tahtadan yapılmıştı ve bazı açıklıklar vardı duvarlarda. Yine de içerisinde bulunan sobanın yaydığı sıcaklık, soğuktan üstün geliyordu.

langahasegawa: Hatırlıyorum... Ne zaman oraya gittiğini görsem hemen evden çıkar ve yanına gelirdim. Sana üşümediğim zamanlarda bile üşüdüğümü söyleyerek sarılırdım.

rkkyan: Çok tatlıydın biliyor musun? Bana sarılman çok hoşuma giderdi.

langahasegawa: Saçmalama...

rkkyan: Saçmalamıyorum. Kışın soğuktan donmuş olan olan burnunun ve yanaklarının kızarıklığı, mavi yumuşak saçların ve mavi gözlerine yansıyan kar taneleri... Çok güzel bir çocuktun Langa.

langahasegawa: Güzel bir çocuk olmamın sebebi sendin Reki.

rkkyan: Ben ne yaptım ki? Seni ben doğurmadım bile Langa.
Konuşmanın içine etmişim gibi geldi/

langahaseagawa: Beni sevdin. Bu yeterli değil mi?

rkkyan: Yanımda olsanda öpsem seni keşke/
Sen benim sevgimden daha fazlasısın Langa.

langahasegawa: Seni çok seviyorum Güneşim.

rkkyan: Bende seni çok seviyorum Kar Tanem.

xxx
Telefondan bölüm yazarken gece uykum gelip uyumuşum. Hayatımda bir ilk yaşadım WLŞDKWLWKS

Final yapacağım bir kaç bölüm sonra. Çok zevk alarak yazmıştım bu kurguyu of...

Umarım kurgu hoşunuza gidiyordur... Benim en sevdiğim kurgularımdan biri oldu bu.