The Ugly Duckling (PUBLISHED UNDER PSICOM)

Ugly #42

Kinagat ko ang ibabang parte ng labi ko at mas binilisan ang paglakad. Malalaki na rin ang bawat hakbang ni Sage. Nang makalapit ay hindi ako nagdalawang isip na itapon ang sarili sa kanya at bigyan siya ng mahigpit na mahigpit na yakap.

I don't care if he's wet and damn sweating. It's digusting but he smells good kahit sobrang pawis na pawis. Mariin na ipinikit ko ang mga mata at walang pakialam kung may mga nakatingin sa amin ngayon. I needed this hug. I needed his warmth to numb down my constricting chest.

Nabigla si Sage sa biglaang pagyakap ko sa kanya dahil hindi niya . Alam niyang hindi ako mahilig sa public display of affection katulad niya pero ibinalik niya ang yakap ko sa kanya.

Needles started to prick in my chest when Sage returned my hug. I buried my nose on his chest and bit my lip. My arms tightened even more around him and it made him chuckle. His chest vibrated when he started to speak. "You're this happy?"

Natutuwa si Sage dahil akala niya ay niyakap ko siya sa sobrang saya. Masaya naman talaga ako na makita siya na maglaro nung una. Pero nawala din agad iyon at napalitan ng kakaibang sakit.

Hiniwalay ko ang mukha ko mula sa dibdib niya para tingnan siya. Kitang-kita ko ang tuwa sa mukha ni Sage. Binigyan ko siya ng pekeng ngiti at tumango-tango sa kanya.

Humalakhak ulit si Sage at hinawakan ang likod ng ulo ko para idikit ulit ang mukha ko sa dibdib niya. Ipinatong niya ang baba sa ibabaw ng ulo ko at ibinalik ang mahigpit na yakap ko kanina. Mariin na ipinikit ko ang mga mata ko at nahihirapan sa nararamdaman.

The team decided to celebrate. Invited ang buong Blue Archers na team ni Luke Dashiel. Kaya pala kampante siya kanina na makakapag-usap kaming dalawa. Hindi ko na hinintay si Sage at nauna munang umuwi sa bahay dahil maliligo at magbibihis pa ako. Ang naging usapan ay susunduin niya na lang ako sa mansion. Pumayag ako dahil ayaw ko nang pahabain pa ang usapan. Hindi ko kailangan mangamba dahil paniguradong wala pa naman si Mommy at Daddy sa bahay.

Pagkapasok namin ni Sage sa loob ng may kalakihan na bahay ay rinig na rinig sa speaker ang isang Justin Bieber song. Nakataas ang kilay ko kay Sage na blangkong nakatingin sa akin. Pilyang ngumisi ako at ipinagalaw-galaw ang mga kilay.

"Babe, yung idol mo oh."

Sage grimaced at me. "Shut it."

"What?" I innocently looked batted my eyelashes at him. "Too bad it's not your favorite song from him..."

Binigyan ako ng matatalim na titig ni Sage at mukhang napipikon na siya. "You really love teasing me, huh?"

Napangiti ako. "Medyo..."

Sage groaned and I couldn't help but laugh. Pagkatawa ko ay pinisil ni Sage ang kamay ko bago hinila papalapit sa kanya. tumama ang mukha ko sa dibdib niya at nanggigigil na niyakap naman niya ako.

My lips parted as I turned frigid with Sage's arms wrapped around me. I felt him place his lips on the crown of my head and that's when everything came crashing down. Everything turned cold.

Nagpapasalamat ako nang may tumawag sa pangalan ni Sage dahil iyon ang naging dahilan para humiwalay siya sa pagkakayakap sa akin. A few people approached us and requested for a picture with Sage until the few people turned into a lot.

Naging suplado si Sage at sinubukan niyang tinanggihan ang mga iyon pero sinabi ko sa kanya na okay lang iyon dahil hahanapin ko rin naman si Luke Dashiel para kausapin. It was true, but I also wanted to leave. I needed to.

"Text me, okay?" pinisil ni Sage ang kamay kong hawak-hawak niya. Sa ginawa niyang iyon ay parang pati puso ko ay kasama sa pagpisil niya. Alam kong lumalabas na sa mga mata ko ang takot nang tumango ako kay Sage. Bago pa niya iyon makita ay binigyan ko siya ng matamis na ngiti at nagmamadaling umalis.