HBS 1: New Generation - The Beauty & Brain (Gxg) COMPLETED

TBAB: 32

Violet POV

Mabilis na napatakbo ako sa pintuan, kung saan basta na lamang ipinasok ng dalawang armadong kalalakihan si Katie sa loob ng kuwarto kung nasaan ako.

Awtomatikong tumulo ang luha sa mga mata ko nang makita ang kanyang itsura. Gulo-gulo ang buhok nito, marumi ang suot na damit dahil sa dumi at alikabok, panay pasa at sugat din ang ibang parte ng kanyang mga braso at hita.

Mabilis na niyakap ko siya ng mahigpit na mahigpit habang hindi naman nito napigilan ang mapangawa agad. Nanginginig ang buong katawan nito, marahil sa takot, sa gutom at walang tubig na naiinom.

"I-I'm sorry..." Agad na paghingi ko sa kanya ng tawad. "I'm sorry dahil nangyayari ito." Umiiyak na paghingi ko sa kanya ng tawad.

Hindi ko mapigilan ang maawa at ang makaramdam ng kirot sa aking dibdib. Dahil naman kasi talaga sa akin kaya nangyayari ito sa kanya ngayon eh. Sa kanilang dalawa ni Nicole.

Pagod na pagod at nanghihina ang buong katawan na isinandal niya ang kanyang ulo sa aking balikat.

"Wala ka namang dapat ihingi ng tawad." Sabi nito sa mahinang boses. "Hindi mo naman kasalanan na nagustuhan ka niya eh. O maging ni Nicole. Kagusto-gusto at kamahal-mahal ka naman kasi talaga, V." Dagdag pa niya.

"Wala sa'yo ang problema. Ang problema eh 'yung hindi matanggap ni Aisha ang naging resulta, kaya nagkakaganyan siya." Napatingala ito sa akin kaya yumuko rin ako para salubungin ang mga tingin niya.

Binigyan niya ako ng isang ngiti kahit na namumungay na ang mga mata niya sa pagod. Dahan-dahan din na hinawakan niya ako sa aking pisngi. "I'm so lucky...and blessed. Kasi binigyan ako ni Lord ng pagkakataong mahalin at makilala ang isang tulad mo."

Dahil sa sinabi niya ay isa-isang nagpatakan na naman ang mga luha ko.

"Alam mo? Kung pinipili mo na lang ako no'n dahil ayaw mong masaktan ako at alam mong mahal kita, makikiusap sana ako sa'yo na 'wag na eh. Pero am glad ngayon na pinili mo na rin siya," Napalunok ito bago muling napayuko. "si Nicole." Pagpapatuloy niya.

"K-Kasi nung araw pa lang na kahit paulit-ulit mo akong pinipili pero nagkaroon ka ng iba, nasaktan mo na ako no'n eh. Kung ipagpapatuloy mo pa na piliin ako, mas lalo lang akong madudurog. Kasi magkasama nga tayo, pero ibang tao na ang palaging nasa isip mo. Alam mo 'yung feeling na nasa tabi nga kita...pero parang hindi kita kasama?"

Napatawa siya ng mahina. "Wala lang. Sinasabi ko lang 'to kasi ito 'yung nararamdaman ko. Alam ko naman na may pinili ka na eh. At hindi na ako 'yun. 'Di ba?"

Muling niyakap ko lamang siya ng mahigpit habang nakasandal lang ang kanyang ulo sa aking balikat. Hinahayaan ko lang na magsalita siya at sabihin 'yung mga bagay na gusto niyang sabihin sa akin.

"Kaya pakiusap, palagi mong pipiliin kung saan ka mas sasaya ha? Hindi naman kita pipigilan eh. 'Wag mong pigilan ang sarili mo kung sa kanya ka naman talaga masaya. Kung siya naman talaga ang mahal mo at kailangan mo, magpapalaya ako. Hindi naman natin kailangang ipilit pa eh. Kung hindi na ako ang mahal mo wala na akong magagawa pa." Patuloy lamang sa pangingilid ang aking mga luha habang pinapakinggan siya.

Ramdam na ramdam ko kasi ang panghihina sa boses niya, 'yung sakit at kirot sa bawat sinasabi niya at ang kagustuhan na tuluyan nang makalaya.

"Ayaw ko lang din kasing dumating 'yung araw na pagsisisihan mong pinili mo ako. Dahil hindi mo sinunod ang sinasabi ng puso mo." Napahinga ito ng malalim.

"Katie...tatandaan mo palagi na kahit anong mangyari, andito pa rin ako para sa'yo. Hindi na man partner mo katulad ng dati, pero bilang kaibigan mo. K-Kung hindi ka pa man handa ngayon, hihintayin ko ang araw kung kailan magiging okay---"