ငါ့အမေရဲ့ဒုတိယအိမ်ထောင်ကငါ့ကိုအစ်ကိုခုနစ်ယောက်လက်ဆောင်ပေးခဲ့တယ်။

Chapter : 110

Monroeဟာ လုံေလာက္ပုံမရဘူး။

သူက Mary၏ေခါင္းနဲ႔ ပါးျပင္ကို ညင္ညင္သာသာ ကိုင္ထားသည္။ သူ႔ပါးစပ္က စကၠန႔္ပိုင္းမွ် မလႊတ္ဘဲ သူမအေပၚ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဖိထားသည္။

သူ၏ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္လွ်ာကို ကစားေနပုံက သူမကို မ်ိဳခ်ပစ္လိုက္ခ်င္သည္။

သူက Mary၏ႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္ယူေနၿပီး သူမ၏လွ်ာႏွင့္ ကစားေနသည္။ သူတို႔၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားသည္ တစ္ခုကိုတစ္ခု လိုက္ဖမ္းေနၿပီး အျပန္လွန္ စုပ္ယူေနၾကသည္။

ၾကင္ၾကင္နာနာနဲ႔ အသည္းအသန္ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ဖက္ထားၾကသည္!

ေနာက္ဆုံး Mary အသက္ရႉၾကပ္ခါနီးေတာ့ သူမကိုလႊတ္လိုက္သည္။

"ေဟး မင္းေတာ္တယ္" သူမနမ္းျခင္းစြမ္းရည္ကို ခ်ီးမြမ္းရန္ သူမ၏နား႐ြက္နား တိုးတိုးေျပာလိုက္သည္။

Mary ပင့္သက္ရႈိက္ရင္း (သြားေပၚေအာင္)ၿပဳံးလိုက္သည္။ "ဒါေပါ့! ကြၽန္မ အရင္က ရည္းစားထားခဲ့တယ္။"

Monroeမ်က္ေမွာင္ ၾကဳတ္သြားတယ္။ "အိုး? ဘယ္တုန္းကလဲ?"

သူ၏လက္ေခ်ာင္းမ်ားသည္ Mary၏ဆံပင္ေတြကို လိမ္ေနၿပီး ကစားေနသည္။

Maryက ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားလိုက္တယ္။ "ပထမႏွစ္က။ ဒါေပမယ့္ သုံးလေလာက္ၾကာေတာ့ ကြၽန္မတို႔ လမ္းခြဲခဲ့ၾကတယ္!"

Monroeက ေမးတယ္။ "အဲ့ဒါ မင္းရဲ႕ပထမဆုံးအခ်စ္လား"

Maryက "ဘယ္လို ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။ ကြၽန္မက အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတာ! ကြၽန္မရဲ႕ပထမဆုံးအခ်စ္က ဆဌမတန္းတုန္းက!"

အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ Monroeသည္ သူ႔ရင္ဘတ္ထဲတြင္ အစိုင္အခဲတစ္ခု ရွိေနသလို ခံစားခဲ့ရသည္။

"အဲဒါက puppy loveပဲ၊ အဲဒါ ထည့္မတြက္ဘူး!" (T/N- puppy loveဆိုတာက ကေလးဘဝနဲ႔ဆယ္ေက်ာ္သက္အ႐ြယ္မွာျဖစ္ေပၚတဲ့ ခံစားခ်က္ကိုေျပာတာပါ။ အဲ့ခ်စ္ျခင္းေမတၱာက ျဖဴစင္ၿပီး ခဏတာပါပဲ။)

Maryက "ရွင္ကေရာ ေယာက္်ားေကာင္းလား။ ရွင့္မွာ မိန္းမဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိခဲ့လဲဆိုတာ ရွင္သိလား"

Monroe ႏႈတ္ဆိတ္သြားသည္။

ဒါက မွားေနေသာအေၾကာင္းအရာကို ေျပာဆိုျခင္းျဖစ္သည္။