အဆွေခင်ပွန်းလောင်းနဲ့အတူ စီးပွားရှာဖွေ(completed)

part14.2

ဝဿန် ထိုပါးချိုင့်ကို ငေး၍ ခေါင်းတခါခါဖြင့်...

"ဒီတိုင်းသာ ဆက်ပြီးမြှူဆွယ်နေမယ်ဆို ကိုယ်မင်းကိုအပြစ်ပေးရတော့မှာပဲ"

သင်္ခါကား ကြောင်အအ။ ထို့နောက်တွင်မှ နားရွက်ထိပ်ကို လက်ချောင်းထိပ်ဖြင့် ပွတ်တိုက်ကာ အပြင်ဘက်ကို မျက်နှာပြန်မူ၍ ခပ်သာသာရယ်လေ၏။

ထိုလူက သူ့အား မသိမသာတစ်ဖုံ၊ သိသိသာသာတစ်မျိုးဖြင့် စနောက်ရသည်ကို သဘောကျလေ့ရှိသည်။

"ညီ တကယ်ကြီးရယ်လိုက်တာလား"

တကယ်ကြီးပေါ့လေ။

ချိုမြမြရယ်သံကြောင့် ဝဿန် အံ့အားသင့်စွာဖြင့် လမ်းမပေါ်အာရုံမစိုက်နိုင်တော့။

"လမ်းကြည့်"

သင်္ခါက သတိလှမ်းပေးလိုက်ပေမဲ့ ဝဿန်က ဘေးဘီဝဲယာကြည့်၍ လမ်းမဘေးကားထိုးရပ်လိုက်၏။ ထို့နောက် ထိုင်ခုံခါးပတ်ကို ဖြုတ်လာသော​ကြောင့် သင်္ခါက အမေးမျက်ဝန်းတို့ဖြင့် လှည့်ကြည့်လာသည်။ အပြုံးတို့မစဲသေးရာ နှုတ်ခမ်းစွန်းက အနည်းငယ်ကွေးတက်နေခဲ့ပြီး သွားဖြူဖြူတို့အား လှစ်ဟပြနေ၏။

"ဘာဖြစ်..."

အမေးစကားဆိုဖို့ ပွင့်ဟလာသောနှုတ်ခမ်းထောင့်အား ဝဿန် ကိုယ်ကိုင်းကာ ပြွတ်ခနဲနမ်းလိုက်သည်။ မျက်တောင်ရှည်တို့ဝန်းရံထားသည့် မျက်ဝန်းမှာ ပြူးခနဲ ဖြစ်သွားလေရာ ထိုမျက်ခွံလွှာတို့ကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် တဖျတ်ဖျတ် ဖိနမ်းမိပြန်သည်။ ထို့နောက် နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို အသာစုပ်နမ်းပြီးနောက် သက်ပြင်းချလိုက်မိသည်။

ကားလေးသည် လမ်းမပေါ်ပြန်ရောက်သွားခဲ့ပြီး သင်္ခါ၏နားရွက်တို့မှာတော့ ရဲရဲနီလျက်။ ထိုပုံစံအတိုင်း ကားကို လမ်းဘေးထိုးရပ်လိုက်၊ အနမ်းကြဲပြီး ခရီးဆက်လိုက်ဖြင့် သုံးခါပြည့်သွားချိန်တွင်တော့ သင်္ခါ နှုတ်ခမ်းကိုစေ့ပြီး ဝဿန့်ကို သတိပေးသလို ကြည့်လာခဲ့လေတော့သည်။

"ကျွန်တော်တို့ ရောက်ဦးမှာလား..."

စိတ်ရှည်ပြီး အနေအေးတဲ့ကောင်လေးက ထိုသို့ပြောလာမှတော့ ဝဿန် စပ်ဖြဲဖြဲလုပ်ရင်း လက်စသပ်သည့်အနေဖြင့် သူ၏အနမ်းတို့ကြောင့် နီအမ်းအမ်းဖြစ်နေသောနှုတ်ခမ်းကို ဖိကပ်၍ ပြွတ်ခနဲနမ်းလိုက်သည်။