အဆွေခင်ပွန်းလောင်းနဲ့အတူ စီးပွားရှာဖွေ(completed)

part 2

Zawgyi

"ကိုေလး... ရာဘာကို ဂိုေထာင္ထဲသိမ္းလိုက္ေတာ့မလား"

ဝႆန္႔၏အေတြးစတို႔ကို အေနာက္ကဝန္ထမ္းေလးက ဖ်က္ဆီးလိုက္သည္။ သူလက္ခါျပလိုက္ၿပီး အဆင္ေျပသလိုလုပ္ထားရန္ အခ်က္ျပလိုက္၏။ ၿပီးသည္ႏွင့္ ဆိုင္ခန္းထဲဝင္လာသည့္ အေဒၚႀကီးတစ္ေယာက္ဆီသို႔ အျပံဳးေလးျဖင့္ လွမ္းကာ ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။

"KARရာဘာေရာင္းဝယ္ေရးဒိုင္ကေန ႀကိဳဆိုပါတယ္အန္တီ"

-

ရာဘာဒိုင္ကေန ထြက္ခြာလာၿပီးေနာက္ ေစ်းထဲသို႔သြားရန္ သခၤါဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ သူ႔မွာ ဝယ္ျခမ္းစရာေတြရိွေသးသည္။ ရြာသို႔ျပန္ေရာက္လာသည္မွာ ႏွစ္လရိွၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း အိမ္အား အၾကမ္းဖ်င္းျပင္ဆင္ၿပီးသည္ႏွင့္ က်န္သည့္တစ္လတြင္ ေတာင္ေပၚရိွရာဘာျခံ၌သာ အခ်ိန္ကုန္ျဖစ္သည္။ ယေန႔သည္ ငါးႏွစ္ၾကာႀကီးေနာက္ ၿမိဳ႕ငယ္ေလးထဲ ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ျပန္လည္ေျခခ်မိျခင္းျဖစ္၏။

ၿမိဳ႕ငယ္ေစ်းသည္ သူ၏မွတ္ဉာဏ္ထဲကအတိုင္းရိွေနေသးၿပီး ေျပာင္းလဲမႈသိပ္မရိွပါေခ်။ ေစ်းထိပ္တြင္ သစ္သီးမ်ားကို တြန္းလွည္းမ်ားျဖင့္ ခင္းက်င္းျပသထားၿပီး အသီးအရြက္ႏွင့္ ပန္းအမ်ိဳးမ်ိဳးလည္းပါရိွသည္။ ေစ်းလယ္ပိုင္းတြင္ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ား၊ အလွကုန္မ်ား ၊ အထည္မ်ား ၊ တျခားအိမ္တြင္းသံုးပစၥည္း ေရာင္းခ်သည့္ဆိုင္မ်ားရိွေနၿပီး အစားအေသာက္္ႏွင့္ အကင္ဆိုင္မ်ားလည္း သူ႔ေနရာႏွင့္သူ သီးသန္႔ခြဲျခားထားသည္။ အလြန္တြင္ ပရေဆးဆိုင္မ်ားအျပင္ ငါးစိမ္းတန္းတို႔ ၊ ကုန္ၾကမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေရာင္းေသာဆိုင္တို႔ ေနရာယူထားၾကသည္။

ေစ်းအႏွံ႔ခဏပတ္ၾကည့္ၿပ္ီးေနာက္ အပင္မ်ိဳးေစ့မ်ားေရာင္းခ်သည့္ဆိုင္သို႔ သခၤါဝင္လိုက္သည္။ ေစ်းဆိုင္ပိုင္႐ွင္က အသက္၆၀ ဝန္းက်င္ရိွေသာ အဘြားအိုတစ္ေယာက္ျဖစ္ကာ ေဖာ္ေရြေသာအျပံဳးကိုပန္ဆင္ထားသည္။

"ေကာင္ေလး... ဘာမ်ိဳးေစ့လိုခ်င္လဲ"

သူအကဲခတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်ိဳးေစ့မ်ားကို ​ေရာေႏွာမသြားေစရန္ အကန္႔ခြဲၿပီး နာမည္ကပ္ထားသည္။ မ်ိဳးေစ့ဆိုင္မွျပန္ထြက္လာၿပီးေနာက္ တစ္ခုခုစားရန္ေတြးလိုက္သည္။ မနက္မိုးလင္းကတည္းက ယခုခ်ိန္ထိ သူဘာကိုမွမစားရေသးေခ်။ အနားရိွထမင္းဆိုင္တစ္ဆိုင္ထဲ ဝင္ထိုင္ကာ ထမင္းႏွင့္ ဟင္းတစ္ခြက္မွာရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။