ΑΝΑΡΜΟΣΤΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ - ΣΙΡΟΚΟΣ

ΚΕΦ 19

Το απόγευμα της ίδιας μέρας...

Ήταν νωρίς το απόγευμα όταν η Λίλιαν ανέβηκε τη σιδερένια, ελικοειδή σκάλα στα γραφεία μεταφορών της εταιρίας Κέλεαρ.

Περπάτησε αργά στο δημοφιλή διάδρομο που οδηγούσε στο γραφείο του Αλεξάντερ. Η αναστάτωση, οι φωνές και η πολυκοσμία ήταν το σήμα κατατεθέν αυτής της επιχείρησης. Όταν βρέθηκε στον προθάλαμο υποδοχής παρατήρησε ότι ο Λένι απουσίαζε από το γραφείο του ενώ η πόρτα του Αλεξάντερ ήταν μισάνοιχτη. Κάθισε στο ξύλινο παγκάκι και έστρεψε το βλέμμα της στην αίθουσα. 

Ο Αλεξάντερ καθόταν στο γραφείο του και ο Λένι ήταν όρθιος δίπλα του. Ο γεράκος ανασήκωνε κάθε τόσο τα στρογγυλά γυαλάκια του που κατηφόριζαν στη μύτη του, καθώς πολιορκούσε το αφεντικό του με μια στοίβα χαρτιά αναφορών και δελτία προς υπογραφή.

Το λαμπερό φως του ηλίου έλουζε το χώρο και του χάιδευε την πλάτη. Τα μάτια της τον μελέτησαν διακριτικά. Η επιβλητική παρουσία του Αλεξάντερ και η ευγενική συμπεριφορά του αναδείκνυαν έναν αξιοζήλευτο, αριστοκρατικό άνθρωπο.
Το πρόσωπο του ήταν όμορφο και συγχρόνως αδρό και αντρίκιο και τραβούσε σαν μαγνήτης το βλέμμα. Ήταν γωνιώδες, με τονισμένα ζυγωματικά και τετράγωνο σαγόνι. Τα κοντοκουρεμένα μαλλιά του, στο χρώμα του παλιού χρυσού, ήταν ατημέλητα από την κακή συνήθεια που είχε να τα ενοχλεί με τα χέρια του σε καταστάσεις εκνευρισμού. Τα πράσινα μάτια του, έμοιαζαν τόσο πολύ με εκείνα της Ισαβέλλας, ήταν εκφραστικά και λαμπερά και το πλατύ χαμόγελο του σε καθήλωνε.

Μετά το γάμο του, με την αρχόντισσα του Κεντ, είχε αποκτήσει μια ιδιαίτερη ηρεμία βαθιά μέσα του. Η ιστορία του με την Μαντλίν είχε αποκτήσει ποικίλες και μεγαλύτερες διαστάσεις από αυτές που τής άρμοζαν. Στην αρχή θεωρήθηκε ένας εγωιστής, αλαζόνας, προικοθήρας, εκμεταλλευτής Κέλεαρ απέναντι στην αρχόντισσα του Κεντ και την περιουσία της. 
Όλες οι κυρίες, που το κρεβάτι τους πάγωσε από την απουσία του, βάλθηκαν να τον δυσφημούν. Όμως ο γάμος του με την Μαντλίν και η έκδηλη αγάπη μεταξύ τους, φίμωσε και τα τελευταία δηλητηριώδη στόματα.

Τον έβλεπε να ζαλίζεται από τις μαζικές, μάλλον δυσάρεστες πληροφορίες, με τις οποίες τον φόρτωνε ο γέρο Λένι, με εμφανή τη νευρικότητα που χαρακτήριζε τον λογιστή, όταν διαπίστωνε πως τα αποτελέσματα των προσθαφαιρέσεων του είχαν αρνητικό πρόσημο.
Το λευκό μαντηλάκι του Λένι έκανε τον γύρο του προσώπου του μαζεύοντας τον ιδρώτα του και μετά σε έναν αποτυχημένο ρόλο βεντάλιας προσπαθούσε να τον δροσίσει, εν αντιθέσει με τον Αλεξάντερ που παρέμενε ψύχραιμος και εύθυμος κατακτώντας το όριο του ανέφικτου.