:)

4 0 0
                                    

POV :)
Soms moet je dingen doen die je nooit durfde te doen. Het is lastig om de stap te zetten, maar als je deze eenmaal hebt gezet, zul je je veel beter voelen. Het is niet erg om daarna weer even te wachten totdat je de volgende stap zet. Als je die stap uiteindelijk maar wel zet. Het leven kan soms zo ingewikkeld en lastig zijn, maar het is belangrijk om een goede balans te vinden hierin. Denk maar aan het Jing en Jang teken. In het grote witte vormpje zit een klein zwart rondje en in het grote zwarte vormpje zit een klein wit rondje. Oftewel; er is altijd wel een kant die wat minder is, ook al is de rest zo geweldig. En dat geldt ook andersom; in het slechte zit altijd iets goeds. Soms moet ik even herinnerd worden aan het Jing en Jang teken. Mijn leven is niet zo simpel. Ik zie vaak alleen het slechte van een situatie door de dingen die ik heb meegemaakt en nog steeds meemaak. Toch is er iemand die me iedere dag weer een stukje vrolijker maakt: Charlie. Haar glimlach is betoverend en zorgt ervoor dat ik automatisch ook begin te glimlachen. Haar hele verschijning zorgt ervoor dat ik mijn dag een stuk zonniger inzie. Al sinds ik haar ken, weet ik dat ze speciaal is. Bij haar krijg ik een soort gevoel dat ik nog nooit eerder heb gevoeld. Maar nu het er is, weet ik precies wat het is. Ik ben verliefd geworden op haar.

Ik loop langs een lokaal met aan de buitenkant van het lokaal een prikbord. Een punaise houdt een grote poster vast. Op de poster staat een lange quote. Ik begin hem te lezen.

"Al sinds ik je voor het eerst de school binnen zag lopen, wist ik dat jij degene zou zijn voor mij."
Ben jij degene die deze woorden op heeft geschreven in een brief? Zo ja, wil je dan mij een berichtje sturen op het nummer hieronder? Ik wil graag contact met je.
Liefs, Charlie

Ik weet dat ze op zoek is naar mij. Ik zou het haar zo graag persoonlijk willen vertellen, maar ik durf het echt nog niet. Ik blijf nog even staan bij de poster. Het feit dat Charlie op zoek is naar de schrijver van de brieven, ik dus, is als een lopend vuurtje rondgegaan door de hele school. Ik kan daarom beter niet te lang hier blijven staan. Toch twijfel ik of ik contact moet zoeken. Ik vind het zielig voor Charlie. Ze heeft geen enkel idee van wie ik ben en ik durf me ook nog niet bekend te maken. Dan krijg ik een idee. Ik pak mijn telefoon erbij en zoek morse code op. Als ik nog geen contact wil met haar, dan moet ik haar op z'n minst iets geven. Ik geef haar een teken van leven, een teken dat ik echt ben en niet een grap. Ik kijk om me heen. De gang wordt langzaam leger. De bel is net gegaan. Zodra ik even niemand meer zie, schrijf ik zo snel mogelijk de woorden "liefs, anoniem" in morse code op. Erachter teken ik een smiley. Tevreden loop ik weg van het bord. Ik wandel naar mijn lokaal, waar ik sowieso te laat aan ga komen. Gelukkig heb ik les van een hele aardige docent. Hij zal me waarschijnlijk niet te laat melden. Helemaal ik gedachten verzonken loop ik op een vlug tempo door. Wie zou Charlie nu verdenken? Zou ze al aan mij gedacht hebben? Ik hoop dat ze mij tot op het laatste moment er niet van verdenkt. Toch zou dat ook niet iets handigs zijn, want misschien moet ze wel heel erg wennen aan het idee om met mij een relatie te krijgen. Als ze die überhaupt zou willen. Ik vraag me af of ze weleens aan me denkt. Zou ze mij ook leuk kunnen gaan vinden? De gedachtes flitsen voorbij. Mijn hoofd is een chaos geworden. Aan de ene kant ben ik blij dat ik eindelijk een brief durfde te schrijven, maar aan de andere kant voel ik nu nog meer druk. Over ongeveer een week zal Charlie erachter komen wie ik ben. Terugkrabbelen kan niet meer, dat kan ik haar niet aandoen. Ik staar naar mijn horloge. Een paar minuten te laat, dat valt nog mee. Ik ben er bijna, als ik ineens iemand achter me hoor.
'Hey! Wacht even!' Ik stop met lopen en draai me om. Als ik zie wie er achter me loopt, wil ik het liefste door de grond zakken. Het is Charlie's beste vriend: Owen. Ik voel me betrapt. Owen heeft me vast gezien bij de poster.
'Dus jij bent degene die de brieven heeft geschreven?'

A Christmas heart Where stories live. Discover now