Чи Би бас Тэр

10. Төрсөн өдөр

Харин миний хайгаад хайгаад олоогүй энэ бугуйвчыг аав ээж хоёр минь олоод одоог хүртэл хадгалж байжээ. Ахиад л нулимс урсана. Өөрийнхөө зургийг ер нь л өөрийнхөө бага байх үеийн зүйлсийг гэрээсээ хайгаад хайгаад олдоггүй надад ямар нандин бэлэг өгнө вэ?

Аав ээж минь намайг ингэж их хайрладаг байхад би харин тэс өөрөөр бодож байж. Ачлалгүй охин.

Дахиад л нулимс урссаар бушуухан шиг шувтраад тайвшрах санаатай сууж байтал цонх руу нэг хүн чулуу шидэх нь тэр.

Энэ хар шөнөөр хэн байдаг билээ. Одоо бараг л шөнийн 2 цаг болж байна шүү дээ.

Гайхсаар цонхон дээр очин хартал Вонү, Мингюү, Жэнни гурав зогсож байх нь тэр.

-Бурхан минь! Гадаа цас орж байна, бас шөнийн 2 цаг болж байна солиотой амьтад аа!

-Энэ хоёр солиотой амьтан намайг дагуулаад ирлээ! Олон юм ярилгүй хурдан гарч ир хөлдөж үхлээ!

Жэнни хөмсөг зангидсаар ингэж хэлэхэд нь би яарсаар тэдэн дээр очлоо. Гадаа цас зөөлөн будрах нь дэндүү сэтгэл хөдлөм.

-Гадаа үнэхээр гоё байна! Цас ороод л... цас бүр будраад л будраад л...

Би додолсоор тэдэнд ингэж хэлэхдээ дороо хэдэнтээ эргэлдэж тэнэг юм шиг ганцаар инээв.

-Юуун төлөө энэ хүртэл хүн дагуулаад ирсэн хүмүүс вэ? Гялс тэр гэнэтийн бэлэгээ бариач дээ!

Жэнни уурлаж байна. Ойрын хэдэн сар түүний ингэж уурлахыг хараагүй юм байна.

Жэнни хөмсөг зангидаж муухай харсаар зогсож байтал гэнэт л Мингюү намайг сугадан хаашаа ч юм бэ дагуулан явж эхлэв.

-Тэгэхээр... ойрд ямаршуухан байна даа?

-Гайгүй дээ. Танай найз охин та хоёр хэр байна?

-Зүгээрдээ сайн байгаа. Ойрд эаахан эргэлзэж байна. Сэри үнэхээр миний хайж байсан хүн эсэхт. Үнэхээр миний дутууг дүүргэх хүн байсан уу?гэж бодож байгаа. Бас...

Мингюү ингэж хэлчхээд дуугаа хураахад нь би гайхан түүнрүү харлаа.

-Эраг ойрд санаж байгаа.

Түүний нэрийг сонссон миний царай гэнэт л барайн түүнрүү хартал тэр хачин хоосон харцаараа надруу ширтэж байх нь тэр. Яагаад ч юм мэдэхгүй түүнийг надруу ингэж ширтэхэд сэтгэл их өвдөх юм...

-Чи с-солиотой амьтан.

Миний амнаас өөр үг гарсангүй дэмий л амаа ангалзуулан зогсож байтал Вонү Жэнни хоёр инээлдсээрурд минь ирэхдээ гартаа бялуу бас ууттай бэлэгнүүд барин зогссон байлаа.