Classmate

Chapter 6

"Anong nangyari sa mukha mo?" Agad na tanong ni Laura pagkatanggal ko ng face mask na suot.

"Mamaya ko na sasagutin. Tulungan mo muna akong lagyan ng betadine 'to."Tukoy ko sa sugat ko sa mukha at inilabas ang betadine sa bag.

Napangiwi ako habang nilalagyan niya ng betadine ang mga sugat ko at tinatalakan pa ako. Parang nanay lang kung mapagsabihan ako.

"Nasuntok mo din naman siguro ang kalaban mo? O baka mas duguan ka pa?"

Napakamot ako sa kilay at napasimangot. "Syempre mas duguan yung kalaban, anong akala mo saakin? Tsk."

"Proud yarn."Tumatawang sabi ni Jessica. 

"Asan ang band aid?"

Kinalkal ko yung bag ko pero wala akong nakitang band aid. 

"Kailangan pa ba yun?"Kumakamot sa ulong sabi ko. Napaface palm nalang si Laura at parang gusto pa akong batukan. 

"I have band aid."I heard someone behind me. Pinandilatan ko si Laura na tumingin sa likod ko.

"Ah wag na. Bibili nalang kami sa labas."Nahihiyang sabi ni Laura at palihim na kinalabit ako.

"Just have this para hindi na kayo bumili sa labas."

"Thank you. Ilalagay ko na-"

"Ako nalang ang maglalagay."

Laura looked at me for my approval. Napipilitan akong tumango at pinanood siyang tahimik na lumipat sa tabi ni Jessica.

Kiarra sat in Laura's chair. Dahan dahan akong tumingin sakanya at pinanatili ang seryoso kong mukha. She's smiling and looking at me like an angel. 

"I'll put it na. Tell me if it hurts."she said softly.

Kahit naman nasasaktan ako hindi ko sasabihin sayo-ay wow humuhugot. Napangiwi ako ng kaunti hindi dahil sa paglalagay ni Kiarta ng band aid kundi dahil nasandal ko yung tagiliran ko sa upuan.

"Masakit? Sorry, I'll put it more gently."She uttered. Well, hindi naman yun ang dahilan but I appreciate the effort.

Pagkatapos lagyan ng band aid ang jaw at sa may part ng cheekbones ay magaan niya akong hinawakan sa chin. She is putting something on my neck and on my jaw kung saan may pasa.

"I'm sorry about yesterday."she almost said like a whisper.

I didn't say anything. Yung boyfriend niya naman ang nagsimula at hindi siya kaya bakit siya nagso sorry? Besides dapat ako ang magsorry dahil uh... nahospital daw yung boyfriend niya.

"Fix your problem with him. Ayokong madamay." Walang emosyon kong sabi at tumingin diretso sa mga mata niya.

She smiled but her eyes says otherwise.. "I am already doing that."

I scanned her face. Her eyes is a little puff like she cried or something. Nangingitim ng kaunti ang ilalim ng mata but regardless she's still pretty. Wala siyang suot na make up ngayon, just her bare face which is really... stunning.

Namula bigla ang mukha niya kaya iniwas ko ang tingin ko.

"Can I have that? Palitan ko nalang." I said pertaining to the cream that she applied on my bruise.

"Why? May iba ka pang bruise aside from your neck and jaw?"She asked worriedly. 

"Yeah but it don't hurt that much."

Talaga ba? Eh medyo purple nga yung kulay at napapangiwi ka pa kahit kunting hawak lang.

"Let me see it and then I'll put some cream."