"အင်းလေ"
"မင်းလည်းငါ့လိုမွဲနေတယ်ဆိုတာသိပေမဲ့ မင်းကတောင်းစားနေတဲ့သူလည်းမဟုတ်ဘူးဆိုတာသိတယ် ဒါပေမဲ့တောင်းစားတော့မယ့်အတိုင်းနေနေတာလည်းသိတယ် ထားပါတော့တစ်ပတ်မှာ ၄ ရက်ကတော့စတုဒိသာနဲ့အဆင်ပြေတယ် ကျန် ၃ ရက်ကရောမင်းဘယ်လိုစားလဲ"
"Yaaa!!! မင်းငါ့ကိုအထင်သေးလှချည်လား"
"အထင်သေးတာတော့မဟုတ်ပေမဲ့...."
"ငါကလွန်ခဲ့တဲ့တစ်လလောက်ကအလုပ်ပြုတ်လာတာ အလုပ်ရှင်ကအလုပ်ဖြုတ်တဲ့အနေနဲ့ ၃ လစာကြိုထုတ်ပေးလိုက်တယ် အဲ့ငွေလေးမကုန်အောင်ငါ့မှာချွေတာနေရတာ ကြားထဲအလုပ်ရှာနေတာ ၂ ခါလုံးမရဘူးလေ အဲ့တော့နောက်အလုပ်သစ်မရခင်စပ်ကြားမှာချွေတာရမှာမဟုတ်လား အဲ့ဒါကြောင့် ၄ ရက်စာစတုဒိသာစားတော့ ၄ ရက်စာသက်သာတာပေါ့ကွ"
သူရှင်းပြတော့လည်းဟုတ်သားပဲလို့ခေါင်းညိတ်ထောက်ခံမိတယ် ပြီးတော့သူ့တောင်နည်းနည်းအားနာသွားရသလိုလို .....
"aww ဒါနဲ့ စားပြီးရင် ဒီညစာစတုဒိသာတွေနဲ့အရင်ပြန်နှင့် ငါနောက်မှလာခဲ့မယ် ဘဏ်ဝင်စရာရှိလို့"
"ဒီနေ့ငွေလွှဲလိုက်ပြီတဲ့လား"
"အမေပြောတာတော့ဒီနေ့ပေါ့ လွှဲပြီးပြီလားကတော့ အဲ့ဘဏ်ကနေပဲဖုန်းဆက်မေးမှရမယ်"
"အင်း အဲ့ဒါဆိုငါအရင်ပြန်နှင့်လိုက်မယ်"
>>>>>>>>
ဘဏ်နဲ့ဆေးခန်းကအပြန်မှာကျွန်တော်ဆိုင်တစ်ဆိုင်ရဲ့နာရီကိုမြင်ရအောင်ကုန်းကြည့်လိုက်တယ် ညနေ ၇ နာရီ ကိုအမြင်အာရုံကဝါးနေလို့ သဲကွဲအောင်မမြင်ရပေမဲ့ ညနေ ၇ နာရီလောက်ရှိပြီဆိုတာကိုတော့အကြမ်းဖျင်းသိလိုက်ရတယ်
ဘဏ်ကတော့ဦးတည်ရာအရပ်ဖြစ်ပေမဲ့ဆေးခန်းကတော့မစီစဉ်ဘဲသွားလိုက်ရတဲ့အရပ်ဖြစ်တယ် ကားလက်မှတ်ဌာနကတော့မဖြစ်မနေသွားရတဲ့အရပ်ပေါ့
မနေ့ကအချိန်အကြာကြီးရေဆော့တာရယ် ၊ အင်္ကျီချွတ်အိပ်မိတာရယ် ၊ နေ့ခင်းနေပူထဲတန်းစီတာရယ်နဲ့ဖျားသွားတဲ့ကျွန်တော်က မစီစဉ်ဘဲဆေးခန်းကိုသွားလိုက်ရတော့တာပဲ
YOU ARE READING
A Broken Memory
FanfictionDonation Project Fiction With Nomin - 1st Myanmar Fanpage
Part 4
Start from the beginning
