RAIN OF HEARTS (ADORE SERIES #1)

CHAPTER 05

Masakit ang tuhod ko kung kaya't hindi ako maka lakad ng mabuti, nadapa pa nga ako dahil 'di ko iyon kinaya. “The hell, stand up!” galit na sabi sa 'kin ni Kaloy.

Tutulong lang 'to sa 'kin pero abnormal parin ang gagong 'to.

“Hurry up! Nababasa na tayo oh!” sigaw pa niya sa 'kin kaya naman dali-dali akong tumayo at pinilit na lumakad. Again, nadapa na naman ako. Bwisit!

“Lampa!” sigaw niya pa na siyang ikinausok ng tenga ko at sinuntok siya sa balikat ng ilang beses, aray lang siya ng aray. “Gago ka talaga, alam mo na ngang 'di ako makalakad ng matuwid sisigaw-sigawan mo pa ako! Gago ka talaga!” at patuloy siyang pinagsusuntok.

May mga students sa paligid na nagbubulung-bulungan pero 'di ko sila pinansin, ang alam ko lang sa ngayon ay naaasar na ako sa pag-uugali ng gagong 'to.

“Stop it! Eto na, umangkas ka nalang sa likod ko!” he angrily suggested.

Dahil 'di naman ako maarte ay umangkas kaagad ako sa kanyang likod, syempre nahiya ako ng kaunti no'ng sumakay ako lalo na't samu't sari ang pumapasok sa isip ko ng mga oras na iyon. Iniisip ko no'n kung naramdaman niya kaya yung ano ko? Eh yung dibdib ko? Awkward, feeling ko binenta ko kaluluwa ko. Pero bahala na, ang importante sa 'kin ay makatakas sa field at 'di mabasa ng ulan since lamig na lamig na ako.

Pagkarating namin sa silungan ay ibinaba na ako ni Kaloy, nang dahil sa pinasakay niya ako sa kanyang likod ay nabasa narin siya. May klase pa kami mamayang hapon, at namomroblema ako kung ano ang susuotin ko at ni Kaloy.

Habang hinihintay ang paghupa ng ulan ay may lumapit sa 'ming dalawang babae, naka SHS uniform sila. Halatang maaarte ang mga ito, magaganda, at sexy. Pareho silang may dalang payong, ang babaeng straight at sobrang itim ng buhok ay masakit na nakatingin sa 'kin. Ilang sandali lamang ay nilahad nito ang kamay niya sa 'kin pero tinapik ito bigla ni Kaloy, pareho naming tiningnan ang gago ng masama. “Yra, not now,” sabi nito sa babaeng maganda.

Napaisip ako sandali, ang pangalan ng babaeng 'to ay familiar sa 'kin. Naalala ko yung nag post sa timeline ko kahapon, galing iyon sa pangalang Yrania Fae Gavelioso.

“Ikaw si Yrania Fae Gavelioso?” tanong ko sa kanya. Ngumiti siya sa 'kin tapos bigla nalang nag roll eyes. “Yes,” maarte niyang sagot.

I see, siya nga iyon. Pero ano ang pakay ng mga ito sa 'kin? Bakit pinapaalis siya ni Kaloy?

“Custhin, I'm just having friends you know,” she said while sweetly blinking her eyes.

“Well, not her.” sagot sa kanya ni Kaloy.

“Then...” she shrugged, “having enemies, can I?”

“I said, not her.” matigas nitong sabi kay Yra.

Yra rolled her eyes again, she raised her right hand labeled to her shoulder and lightly wave it. Kumunot ang noo ko sa pagiging weird niya, magsasalita na sana ako para sabihin kay Kaloy na lumipat kami ng masisilungan pero huli na ang lahat dahil may biglang bumuhos sa 'kin ng isang baldeng putik at isang baldeng damo.

Ang mga estudyante sa paligid ay nagulat, mayroong naririnig kong naaawa sila ngunit ang iba naman ay tumatawa. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko, gusto kong maghiganti pero sobrang bigat ng putik na nakabalot sa katawan ko ngayon lalong lalo na sa 'king ulo.

“Yra, tang'na!” rinig kong bulyaw ni Kaloy, lumapit siya sa 'kin at kinamay ang putik sa aking ulo upang alisin iyon. Hindi ako nakapag imik dahil hindi ko rin naman talaga alam kung ano ang gagawin ko. “C'mon!” hinila ako bigla ni Kaloy paalis roon, natatabunan ng putik ang bandang mata ko kung kaya't nahihirapan akong maaninag ang dinadaanan.