Part 4

617 26 1
                                    

Zawgyi code

မနက္လင္းလို႔အိပ္ရာႏိုးတာနဲ႔ဖုန္းဖြင့္ၾကၫ့္ေပမဲ့အဲ့ဒီေန့အတြက္ morningဆိုတဲ့စာတစ္ေစာင္ေတာင္ဝင္မေနေတာ့မ်က္ရည္က်ရျပန္ၿပီ။
ခ်စ္တယ္ဆိုတာကိုယ့္ကိုယ္ကိုမဟုတ္ဘဲသူမ်ားကိုျဖစ္ေနေတာ့ နာက်င္ရျခင္းေတြဟာကိုယ့္မွာစုေနတာေပါ့။

ဒီေန့ဟာဩဂုတ္လ၅ရက္ေန့...။ခ်စ္ရသူအတြက္ႏိုးထတဲ့မနက္ခင္းျဖစ္သလို ဝဋ္ႂကြေးဆပ္ဖို႔ႏိုးထရျခင္းဆိုလဲမမွားဘူး။

"ခ်စ္လား"

"အင္း...ခ်စ္တယ္...ထပ္ေျပာမိျပန္ၿပီ"

ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိေပမဲ့ထပ္ေျပာမိျပန္ၿပီဆိုတဲ့စကားကိုၾကားေတာ့ ေဒါသေငြ့က တက္လာခဲ့တယ္ ဒါေပမဲ့ အစ္ကို႔ကို ဘယ္ေတာ့မွ ေဒါသနဲ႔ ျပဳမူဖို႔မေတြးခဲ့ဘူးမို႔ စိတ္ေလ်ွာ့ကာ စာရိုက္ရျပန္တယ္။

"အၾကာႀကီေျပာ...အစ္ကိုေကာင္မေလးမရမခ်င္းေျပာ"

အစ္ကိုမွာအခုလက္ရိွထိေကာင္မေလးမရိွေသးဘူးလို႔ယူဆရင္းကၽြန္ေတာ္အဲ့ဒီစကားကိုေျပာလိုက္တယ္။ဒါေပမဲ့ တကယ္ေရာ မရိွတာဟုတ္ပါ့မလားမသိ...။

ေယာင္ခ်ာခ်ာအေတြးမ်ားႏွင့္သာလည္ပတ္ရင္းစိတ္ထဲတြင္ေတာ့ အစ္ကို႔ကိုခ်စ္တယ္လို႔သာ တဖြဖြေျပာေနမိတယ္။

"ေကာင္မေလးရသြားလဲ ခ်စ္တယ္ထပ္ေျပာမိမယ္ထင္တယ္"

ရြံစရာစကားတစ္ခြန္းကိုသူက ေျပာထြက္လာေပမဲ့ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့အႃပံုးေတာင္မပ်က္ႏိုင္ေသးေပ...။ေကာင္မေလးရသြားလဲထပ္ေျပာဦးမယ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ သူ႔အတြက္ တန္ဖိုးမရိွတဲ့လူလားလို႔ေတြးမိၿပီ...။

"ဒါဆိုကၽြန္ေတာ္ကမေကာင္းတဲ့လူျဖစ္မွာေပါ့"

"ဟင့္အင္း"

အစ္ကို႔အတြက္ေတာ့ဘယ္လိုအေျခေနမွာဘဲျဖစ္ျဖစ္ကၽြန္ေတာ္ဟာ မေကာင္းတဲ့သူျဖစ္ပံုမရေပ။ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္ရတာဟာ မလြယ္ကူလဲ ဒီလမ္းကိုဘဲ ႏွစ္ၿခိဳက္ေနမိတယ္။ ဒီေယာက္်ားကသိပ္ကိုရြံစရာေကာင္းေပမဲ့လည္း တမ္းတမ္းစဲြခ်စ္ေနမိတယ္။

"ကဲ အစ္ကို ကၽြန္ေတာ္အျပင္သြားစရာရိွလို႔"

"အင္းအင္း"

ခိုနားရာ (အပိုဆု) Completedजहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें