Zawgyi code
"အစ္ကို..."
"ဗ်ာ..."
ခ်ိဳသာတဲ့အသံနဲ႔ထူးတတ္တဲ့အစ္ကို႔အက်င့္ကကၽြန္ေတာ့္ကိုႃပံုးေစတယ္။သူ႔မ်က္ႏွာကိုျမင္လိုက္ရတဲ့အခ်ိန္တိုင္းက အရူးလိုရယ္မိရတယ္။
"ခ်စ္တယ္..."
အင္းမလႈပ္အဲမလႈပ္ႏွင့္အစ္ကိုကအၾကၫ့္လႊဲသြားေလရဲ့ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အစ္ကိုနဲ႔အၾကၫ့္ခ်င္းဆံုေအာင္ႀကိဳးစားခဲ့ေပမဲ့ မရႏိုင္ေတာ့တဲ့အဆံုး သက္ျပင္းခ်ၿပီး အစ္ကို႔ လက္ၫွိုးကို ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္တယ္။
အစ္ကို႔ရဲ့လက္ေခ်ာင္းမ်ားကသြယ္လ်ၿပီးလွပတဲ့အျပင္ကၽြန္ေတာ့္လက္ထက္ပို၍ပင္ႀကီးေနေလေတာ့ကၽြန္ေတာ္ရဲ့အျပဳအမူကို အစ္ကိုက ခီြခနဲရယ္လိုက္ၿပီး ႃပံုးစိစိမ်က္ႏွာနဲ႔ၾကၫ့္တယ္။
ႃပံုးစိစိမ်က္ႏွာလို႔ဆိုေပမဲ့အထင္ျမင္ေသးျခင္းေတြပါေလမလားလို႔ေတြးမိတာေၾကာင့္အစ္ကို႔လက္ညိုးကို ဆုပ္ကိုင္ထားရာမွလႊတ္ေပးလိုက္တယ္။
"ဒီမွာညီ...ကိုယ္တို႔ေတြ့တာ အခုမွ ႏွစ္လေနာ္ ႏွစ္လအတြင္းဒီစကားကိုဘယ္ႏွႀကိမ္ေျပာေနမွာလဲ"
"သား တကယ္ခ်စ္တာပါ"
အစ္ကိုကႃပံုးစစမ်က္ႏွာနဲ႔ေခါင္းညိတ္ကာေကာ္ဖီကိုေမာ့လိုက္ၿပီး အၾကၫ့္ျပန္လႊဲသြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အစ္ကို႔အေျပာကို အတိုင္းအတာတစ္ခုထပ္ပိုကာ ေတြးေတာရင္း
ကၽြန္ေတာ့္ေရ႔ွမွာရိွတဲ့ စံပယ္ေရႏြေး ေမႊးေမႊးေလးကိုေသာက္ေနမိတယ္။
လက္မ်ားကလဲေအးစက္ေနၿပီးတုန္ယင္ေနခဲ့တယ္။ ဒါေတြကိုအစ္ကိုကေတာ့မသိသလိုေနကာ သူ႔ရဲ့ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကိုသာကုန္ေအာင္ေသာက္ၿပီး ထလိုက္တယ္။
"ျပန္ရေအာင္..."
"ဟုတ္..."
ထိုင္ရာကထလိုက္ေပမဲ့အစ္ကို႔ကိုေၾကာက္လြန္းတာေၾကာင့္
သဒၶါေအးရဲ့ဒူးေတြတုန္ကာၾကမ္းျပင္သို႔လဲက်သြားရွာတယ္။
မိုးတိမ္ျပာကေတာ့လူ႔က်င့္ဝတ္အရလားတကယ္ကိုသနား၍လား
မသိ ထူေပးလိုက္တယ္။
"ညီရယ္...ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ"
"ရတယ္ ဘာမွမျဖစ္ဘူး"
YOU ARE READING
ခိုနားရာ (အပိုဆု) Completed
Romanceဘာေၾကာင့္ေဝးလဲ ဘာေၾကာင့္ျငင္းလဲ ငါဘာေၾကာင့္ေျပးခဲ့လဲ ဘာကြောင့်ဝေးလဲ ဘာကြောင့်ငြင်းလဲ ငါဘာကြောင့်ပြေးခဲ့လဲ Start date (Nov.2.2022) End date (Dec.30.2022)
