Heart attack system

Ep - 15 (Arc - 2.8)

Zawgyi

❤ ေ႐ွာင္ခ်င္းဟြမ္ ❤

ေက်းငွက္ကေလးေတြ က်ီက်ီက်ာက်ာ
တီတီတာတာျဖင့္ေအာ္မည္ေနၾက
လ်က္ သာယာလွပေသာ ေန႔သစ္ကို
ႀကိဳဆိုေနၾကေလတယ္...
ဝမ္လီခြမ္းရဲ႕ဗီလာအတြင္းမွ
အခန္းတစ္ခန္းထဲမွ ခ်င္းဟြမ္ဆိုတဲ့
ေကာင္ငယ္ေလးမွာေတာ့
တစ္ကိုယ္လံုးရဲ႕ကိုက္ခံမႈဒဏ္ကို
အႏိုင္ယူရင္း မသာမယာႏိုးလာခဲ့ရ
တယ္...

မ်က္လံုးဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း စိမ္းသက္ေနတဲ့
ပတ္ဝန္းခ်င္ေၾကာင့္ မေန႔ကအေၾကာင္း
ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားရင္းနဲ႔ အေျခေနကို
နားလည္လာရတယ္...
ျခံဳေစာင္ကိုလွန္ၾကည့္မိေတာ့
ေစးကပ္မႈမ႐ွိ ကိုယ္ကသန္႔႐ွင္းေနေပ
မဲ့ အဝတ္ေတာ့မဲ့လ်က္ျဖစ္ေနခဲ့သည္...
ခါးကလဲ လက္၁စံုရဲ႕တင္းၾကပ္စြာေပြ႔
ဖက္ျခင္းခံထားရတယ္...
တရားခံကေတာ့ဘယ္သူလဲေမးစရာ
မလိုေအာင္သိၿပီးသားပါ...

ခ်င္းဟြမ္ လီခြမ္းဖက္ထားတဲ့လက္ကို
ဖယ္ခ်ဖို႔လုပ္ေတာ့ ပိုတင္းက်ပ္စြာ
ခါး႐ိုးက်ိဳးမတတ္အဖက္ခံလာရသည္
မို႔ နာက်င္မႈနဲ႔အတူေဒါသက
အေနာက္ကကပ္ပါလာတာမို႔
ခပ္စူးစူးမ်က္ဝန္းနဲ႔လီခြမ္းမ်က္ႏွာကို
ေမာ့ၾကည့္မိလိုက္တဲ့အခါ
ခ်င္းဟြမ္ဘာေျပာရမွန္းမသိေလာက္
ေအာင္ျဖစ္သြားၿပီး ေဒါသေတြလဲ
မထြက္ႏိုင္ေတာ့ေပ...

* သူငိုေနတာလား... *

မွန္တာေပါ့...
မိွတ္ထားတဲ့မ်က္ဝန္းေထာင့္မွေန
မ်က္ရည္ေတြဟာ ေရတံခြန္ပမာ
စီးက်ေနေလရဲ႕...
ပါးစပ္ကလဲ ဘာေတြေရရြတ္ေနေလ
မွန္းမသိ...
ခ်င္းဟြမ္ေသခ်ာမၾကားရတာမို႔
အနားတိုးကပ္နားေထာင္ၾကည့္မိ
ေတာ့ၾကားရတာက...

"ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္...
ကိုယ့္ကိုမထားခဲ့ပါနဲ႔...
ကိုယ္လိမၼာပါ့မယ္ကြာ...
အရင္လိုမဆိုးေတာ့ပါဘူးေနာ္...
ဟင့္ ကိုယ့္ကိုမထားခဲ့ပါနဲ႔ဖရက္ဒီ..."

ခ်င္းဟြမ္ ထိုစကားမ်ားေၾကာင့္
မ်က္လံုးမ်ားဝိုင္းစက္ကာျပဴ းက်ယ္လာ
ခဲ့သည္...
တစ္ၿပိဳင္နက္ ဝမ္းနဲမႈကိုပါ
လိႈက္ခနဲခံစားလိုက္ရသည္...
ပထမကမၻာမွာတုန္းက သူေသသြား
ခ်ိန္မွာ ဝမ္ဘယ္ေလာက္ေတာင္
နာက်င္ခံစားခဲ့ရလို႔ ခုထိေၾကာက္စိတ္
မ​ေျပႏိုင္ေသးတာလဲေတြးမိၿပီးေတာ့
ေပါ့...