Guns and Roses

CHAPTER 1

CHAPTER 1

NAPABUGA nalang ako ng hangin nang kinuha ng isa sa katulong namin ang aso ko na nagpupumilit na pumasok sa loob ng kwarto ko at tahol ng tahol.

Nagpasalamat ako roon sa katulong bago ko tuluyang isara ang pintuan.

Hindi ko nga alam kung bakit umakto ng ganoon si Maxi, wala namang pusa rito sa loob ng kwarto ko na maaaway niya, eh. Naglalambing? Nah, hindi naman iyon ganoon kaingay kapag humihingi lang siya ng atensiyon. Pwede ko naman siyang papasukin sa kwarto ko para tumigil na siya pero ayoko namang may sinasaway ako habang nagpapalit ako o ayaw kong pagkatapos ko magpalit ay makikita ko nalang na parang binagyo na ang kwarto ko. Hayst.

"Ah, basta. Magpapalit na ako," turan ko habang naglalakad papunta sa walk-in closet ko at nagpalit na nga sa isa pang pang-alis na suot pero pili ko na ngayon na kung saan mas komportable na ako, 'di katulad kanina. Tsk.

Kauuwi lang kasi namin pagkatapos ng first mass at may pupuntahan ulit ako, sa may simbahan din kasi magsisimba rin 'yong iba kong tropa na may sakit sa utak, second mass nga lang.

Umuwi muna ako dahil sobrang aga pa at gustong-gusto ko na palitan itong denim jumpskirt na pinili ni mama na suotin ko kanina. Hindi naman sa ayaw ko rito pero hindi kasi ako makaupo ng maayos. And by 'maayos', I meant, hindi ako makapandekwatro or hindi ko magawa iyong mga nakasanayan ko nang gawin kapag naka-short o naka-pants ako, hindi maganda tignan sa nakapalda. Kaya andito ako ngayon, namimili ng pamalit habang dinadaldal ang sarili ko.

After 69 years, I decided to wear this color cream squarepants along with my v-neck sweater, which is ni-partner ko kanina sa jumpskirt. Komportable naman ako riyan, hindi naman deep v-neck, sakto lang. Tsaka kahit naman ganoon, wala kang makikitang cleavage. #seyp #backtoback

Umalis na ako mula sa closet habang sinusuklay ang buhok ko at pagkatapos niyon ay inipit ko na iyon into a ponytail.

Then my eyes laid on my bed and I swear, it's begging me to lay down in it and just laze around all day but I fought it, I have to see those gago's, yes.

Self-control, saniban mo ako.

I was having my me-time when I sensed something. Or should I say, someone?

I instinctively grabbed the underneath of my sweater to get my weapon attached in my wrist knife holster but then I internally cursed when I felt nothing but my wrist. Shit. I forgot I didn't wore it!

Mabilis pa sa alas-kwatrong tinungo ko ang pinakaunang drawer bedside table ko at kinuha ang gunting na naroon.

I held my breath when I felt someone on my back but didn't hesitated to gave that someone an elbow strike from below, that someone who trespassed my safe haven. The nerve!

Although I think they already expected that because I felt a hand holding my elbow.

"Wai─" Seems like they were gonna say something shitty but a grunt came out from their lips instead when I stepped on their foot with force, followed by another elbow strike from below again but I used my left arm this time.

If they wanna say something, they'll need to stop me from attacking them first. The fuck I care if they're a good guy or they're someone I know, they did enter my room without me noticing it. Of course, I'll assume that I'm in danger so why should I let them finish what they say?

Umikot ako at nagpakawala ng malakas na sipa na nakadirekta sa pagmumukha nito pero mukhang natunugan na nito na hindi ako titigil hanggang sa ma-satisfy ako dahil napigilan niya ang sipa ko gamit ang kamay nito at mabilis nitong naipakot ang kamay niya sa paa ko upang hindi ko ito mabawi.