The Robot in Ergía

Kabanata 2

Kabanata 2: Samantha Gabriel

————

Samantha POV

It is rare to see a crowd of people who are wearing medieval outfit in real time. Most of people are wearing normal medieval outfits, some are wearing a highclass medieval outfit and some of humans are wearing medieval warrior outfits like what's mama and I also tita Gia wearing.

Naka labas na kami ni mama sa iskinita na pinasukan namin kanina papunta kila tita Gia. The road is very different, it's fully bricks even the first floor of two story houses then the second floor are like a historical houses of the Philippines. Since it's crowded, the noise, laughter and sales talk who are selling their products while walking or mostly known as 'naglalako' makes the place livelier.

Lumiko kami ni mama sa kaliwa habang pinagmasdan ko ang mga tao, gusali, kagamitan at mga poste na may mga lumulutang na kulay itim sa ibabaw nito.

"There's a lot of things here in Ergía that you need to discover, Samantha." Napatingin ako kay mama na diretso lang ang tingin habang kami ay nag lalakad.

"Yes po mama." I replied.

"Let's begin here." Mama smiled at me and showed me a book store.

A one story shop. Kulay kape ang theme nito at malaking transparent glass na may naka sulat na 'Todo Sobre Ergía' na kung isasalin sa wikang ingles ay 'All About Ergía'.

Binuksan ni mama ang single side panel right-hand swing door na kulay kape rin. Sa pagbukas nito ay may tunog ng bell.

"Mabuhay Ergíans. Naway ang aming mga libro ay makatulong sa buhay ng bawa't isa." Salubong sa amin ng dalawang batang lalaki na may parehas na suot na masasabing low class ang uri ng medieval outfit nila.

"Mabuhay din. Maaari ko ba makausap ang may ari?" Sabi ni mama sa mga bata.

"Sino po sila?" Sabi ng nasa kanan na bata.

"Vuelo de águila." Pagkasabi ni mama nito ay biglang nag siyuko ang mga bata

"Paumanhin po. Sumunod po kayo sa Amin." Sa boses ng bata ay para itong kinabahan at natakot kay mama.

"Ayos lang wala iyon." Nakangiting sabi ni mama.

Pinagmasdan ko ang loob at napakaraming libro ngunit hindi gaano kalaki ang sakop nitong lupain. Meron din mahabang kahoy na may madetalyeng disenyo ng mga pakpak at sa gitna ay may nakasulat na 'Oro' o sa tagalog ay ginto. Sa tuktok nito ay may butas na pahaba't pahiga at parang doon ihuhulog ang ginto.

"Dito po." Nakayukong sabi ng bata at nag lakad sa harap namin. Sinundan namin ni mama ang mga bata. Wala na masyadong espasyo para pag lakaran dahil sa dami ng libro.

Huminto kami sa isang pinakatago at sulok na bookshelf.

"Profesor. Vuelo de águila." Sabay na bigkas ng mga bata sa harapan ng bookshelf.

Pinakinggan ko ng maigi ang direksyon kung saan kami nakaharap. Naririnig ko ang tunog ng paglipat ng mga pahina at pag hinga ng isang matanda.

"Abrir." Rinig kong sabi ng tao sa likod ng bookshelf. Dahan dahan nag laho ang bookshelf na katulad ng ginawa ni mama sa pader kanina sa iskinita.

Bumungad sa amin ang isang matandang lalaki na nakaupo at sa harap nya ay may bilog na wooden table. Sa kabila naman nya ay kama na simpleng puti lang ang disenyo.

"Salamat mga bata. Maaari na kayo bumalik sa inyong trabaho." Nakangiting sabi ng matanda sa mga bata.

"Masusunod po, profesor." Sabay nilang bigkas at dahan dahan umatras paalis.