"ကျစ်! "
ညတုန်းက သူအများကြီးသောက်ထားတာကြောင့် ခေါင်းကမူးနောက်နောက်နဲ့သိပ်မကြည်..အဲ့အပြင် သူဘယ်လိုအိမ်ပြန်ရောက်လာမှန်းတောင် သူမသိ"
"What the f*ck!"
သူထမယ်အလုပ်မှာ သူ့ခါးကိုတင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားတဲ့လက်တစ်စုံကြောင့် Seokjinလန့်ပြီး ပါးစပ်ကယောင်ဆဲမိသည်။ သေချာသူ့ကိုယ်သူသတိထားမိတော့ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာအ၀တ်လည်းမရှိ၊ သူ့ခေါင်းထည်းမှာ အကုန်ဘလာတွေဖြစ်ကုန်ပြီ..အကြောင်းရင်းက သူ့ဘေးမှာအိပ်နေတဲ့ Jungkookကြောင့်ပင်..
"Jung..Jungkook!"
"........."
"Jungkookထအုံး!"
"ကိုကိုရာ ကျတော် အိပ်ချင်သေးတယ်"
"ဘာ!!!"
Seokjinတကယ် သူဘာမှစဥ်းစားမရတော့ဘူး၊ Jungkookပြောပုံအရဆို ညတုန်းက သူတို့..
"Jungkook! မင်းထစမ်း! "
"ညကကိုကိုကြောင့် ကျတော်ထမရဘူး! "
မျက်ရည်တွေ၀ဲပြီး ပြောလာတဲ့ Jungkookကြောင့် သူဘာတွေ လုပ်မိတာလဲ..
"ည..ညတုန်းက ငါတို့..ငါတိုဟိုဒင်းဟိုဟာဖြစ်ခဲ့တာလား"
"ဟုတ်တယ် ဟင့်! အီးးကျတော်က ကိုကိုမူးနေလို့ အိမ်ပြန်ပို့ပေးတာကို ဟင့် ကိုကိုက"
သူ့ရှေ့က Jungkookဟာ ပြောနေရင်း ငိုလာတာကြောင့် Seokjin ခြေမကိုင်မိ လက်မကိုင်မိ၊ ငါဘာလုပ်ခဲ့မိတာလည်း။ ငါညက သူ့ကို..
"မ..မင်ိုနဲ့~ ငါ..ငါ"
"အီးး မေမေရေ သားအဖြစ်ကိုလာကြည့်ပါအုံး ဟင့်"
"ငါ..ငါတောင်းပန်ပါတယ်"
"ဟင့် ဒီကိစ္စက တောင်းပန်ရုံနဲ့ရမယ်တဲ့လား သွားပါပြီ ကျတော့်ဘ၀ကတော့ အီးး"
"ငါ..ငါဘာလုပ်ပေးရမလည်း"
"တာ၀န်ယူ!"
"ဟမ်?"
"ဗြဲးးးတာ၀န်ယူပါဆို လူကို လုပ်တုန်းကလုပ်ပြီးတော့ တာ၀န်တော့မယူချင်ဘူး"
"မ..မဟုတ်ဘူးလေ Jungkook~"
"မသိဘူး..မသိဘူး ခင်ဗျားကြီးက စားပြီးနားမလည်း ၀ါးပြီးထွေးထုပ်လုပ်ချင်နေတာလား ဟင့်..ဟင့်~ "
YOU ARE READING
Hyung is my Husband
Fantasyမင်းလို CEOရှီမှာ အတွင်းရေးမှုးဖြစ်တဲ့ ငါကကိုကံဆိုးတာ မင်းနဲ့ မတွေ့ခဲ့ရရင်ကောင်းသား Kim Seokjin
