" မင္းကေလ... လက္ေလးေတာင္ နည္းနည္း လႈပ္လို႔မရပါလား..."
" သက္သာလား..."
" အင္း... ငါ အေကာင္းႀကီးပဲ... မင္းနဲ႕ Paradise သြားလို႔ရတယ္.. အခုခ်က္ခ်င္းကို.."
အညိုေလးက မ်က္ႏွာအေရာင္ သိပ္မေကာင္းေသးေသာ္လည္း Jungkookကို ခပ္စစမ်က္ႏွာေပးႏွင့္ သူ႕မူပိုင္ခပ္ညစ္ညစ္စကားဆိုလာခဲ့မွ Jungkookရင္ထဲက စိုးရိမ္မႈကလည္း ေလ်ာ့ပါးသြားလ်က္ ၿပဳံးရယ္နိုင္လာသည္ ။
" ဆိုးတာပဲ... အညိုေလးက..."
" ငါ ဒီ့ထက္ဆိုးမွန္း မင္းသိပါတယ္..."
Taehyung၏လက္ေလးကို ႏႈတ္ခမ္းသားႏွင့္ဖိကပ္ရင္း Jungက Taehyung၏ဆံႏြယ္ေလးကိုလည္း အသာယာပြတ္သပ္ေပးသည္ ။
" မ်က္ႏွာအေရာင္က ေဖ်ာ့ေနေသးတယ္.. ထပ္အနားယူလိုက္ဦး.."
" အိပ္ရာေပၚမွာ မလဲခ်င္ေတာ့ဘူး..."
ကုတင္ေပၚမွ ထထိုင္လိုက္သည့္Taehyungကို Jungက ေခါင္းအုံးကိုအမွီျပဳေစသည္ ။
" တစ္ခုခု စားမလား..."
Jungkook၏အေျပာကို ေခါင္းယမ္းျပလာသည့္ အညိုေလး..။
" သခင္ေလး..."
" အင္း..."
" အိပ္မက္ဆိုးကေန... မကာကြယ္နိုင္လို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္..."
Taehyung၏မ်က္ဝန္းထဲကို စိုက္ၾကည့္လာခဲ့သည့္ Jungကို Taehyungလည္း တန္ျပန္သာစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္ ။
" ၿပီးေတာ့... အိပ္မက္ဆိုးကေန... ႐ုန္းထြက္ခဲ့ေပးပါ.. ကြၽန္ေတာ္က လက္ကမ္းေပးထားမယ္... ႐ုန္းထြက္လာခဲ့... လုပ္နိုင္မယ္မလား.. ဟင္?..."
" အင္း..."
" လိမၼာတယ္... good boy..."
အၿပဳံးပါးပါးႏွင့္ Taehyung၏အေျဖေၾကာင့္ Jungက Taehyung၏ဆံႏြယ္ကို ထပ္မံပြတ္သပ္လာေပးသည္ ။
Taehyungလည္း အိပ္မက္ဆိုးဆိုတာမ်ိဳးကို ထပ္မမက္ခ်င္ေတာ့ဘူး..။
အေၾကာတင္းတင္းႏွင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ႐ုန္းထြက္နိုင္ၿပီထင္ခဲ့ေပမယ့္ အက်ိဳးအေၾကာင္း တိုက္ဆိုင္လာသည့္အခ်ိန္တိုင္းမွာေတာ့ အိပ္မက္ဆိုးထဲ ထပ္မံနစ္မႊန္းေနရဆဲ..။
Part ~ 21
Start from the beginning
