"Remember when you raped me?" Ngumiti ako pero nawala naman ang ngiti niya. "Ganyan yung pakiramdam ko. Gaganti lang ako." Nag belat ako.



"Look, di ko talaga sinasadya yun. You were so fucking stubborn, i love you so much but you always make me goddamn angry. I really don't know kung paano ka ihandle noon. Lalo na't sa loob ng 7 years akala ko.... Akala ko madami kang lalaki." He said.




"Move on na huy. Ginusto ko naman yun. I loved the result but i hate the outcome." I was referring to my baby that died. Hanggang ngayon iba parin sa pakiramdam, nakakakilabot at the same time sobrang sakit parin. Walang kupas yung sakit.



"I am so sorry.... Can—..."




"Shhhh Jacob. It's all in the past."



"Pero nakakangalay na 'to. Pakawalan mo na ako. Please." He begged.



"Aangal ka ba o babalik ako ng London?"



"Don't scare me. I know you wont. Goddamn it Candice! Seryoso nangangawit na ako!"



"Ah umaangal ka????"



Napapikit siya at iniinda ang pagkangalay ng kamay niya.



"Will you stay with me tonight?" Nag puppy eyes pa siya at nagpa cute.



Ngumiti ako ng matamis. "Nope."



"Bakit naman!"



"Not so fast." I winked at him. Sinimangutan niya ako pero hinayaan lang ako sa kalokohang binabalak ko.




"May trabaho pa ako. Really, let me go." Pagmamakaawa niya pa.



"Your work or me?"



"Syempre ikaw!"




I feel my cheeks burning. Hanggang ngayon, kahit mababaw na cheesy line ay naiinlove pa din ako sakanya. Good lord, i really can't live without this man.

EternalTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon