Until...

      "Oh, is that you, Lance Zodiac?" anang mister ni Ruby. Nasa mukha ang galak at pagkamangha. "I didn't expect to see you here; what a small world!" Tumayo ito saka ibinaba ang kopita ng wine sa ibabaw ng glass table.

      Literal siyang napanganga nang tumayo ang lalaki— at pinigilan ang sariling matawa sa kagagahan niya. She knew it was bad to laugh at people, so she did her best not to do so. Kahit siya'y hindi perpekto, kaya bakit niya pagtatawanan ang iba?

      The reason for her laugh was because Ruby's husband was... a short guy. Nakatayo na ito pero mukhang naka-upo pa rin, at iyon ang ikinatawa niya. She thought the guy was still sitting, for goodness' sake!

      The man, Ruby's husband, was probably in his late fifties. A little too bit older than Ruby, for sure. He was a semi-bald guy wearing a business suit. He had a normal-built body; may kalakihan lang nang kaunti ang tiyan. And if she was five feet and three inches tall, Ruby's husband was probably just five feet flat, at umabot lang marahil hanggang sa dibdib ni Ruby.

      "Mr. Ballero?" ani Cerlance, banayad na hinawi ang kamay niyang naka-hawak dito, saka humakbang palapit sa mesa ng mag-asawa. "This is such a small world, indeed, Sir. How have you been?"

      "Gah, don't call me Sir—hindi mo ako kliyente ngayon." Pinong natawa ang lalaki. "And I am fine, Lance. I have just gotten married this morning and I am extremely joyfull as we speak."

      Ruby's husband was so short and so unattractive, but he did look filthy rich. So, she wondered if Ruby was just after his money?

      "Oh, so you've already met my wife Ruby?"

      "Yes, I did. And I didn't know she was your wife until now." Itinaas ni Cerlance ang kamay at nakipag-kamay sa may-edad na lalaki. Mahigpit na nagkamay ang dalawang halata na matagal nang magka-kilala. And then, after a while, "I am actually married, too, Sir." Cerlance looked over his shoulder. "Hey, come here."

           Lumapit siya at tumabi kay Cerlance. Inakbayan siya nito at niyuko. "This is... my wife."

      Kitang-kita niya sa mga mata nito ang kontroladong inis nang sabihin nito ang mga katagang iyon, at lihim siyang napangisi.

      "Oh, you did?" Manghang napatitig sa kaniya ang may-edad na lalaki. "I didn't know you're a marrying kind, Lance? I could clearly remember what you said the last time I hired you for a trip to Baguio. You said you will never marry because you don't believe in it. I think you've finally found your match, huh?"

      Ibinalik ni Cerlance ang tingin kay Mr. Ballero saka pinong ningitian ang matanda. The kind of smile so fake it cringed her.

      And he didn't believe in marriage? Ha. Iyon pala ang dahilan kaya ayaw nito ng seryosong relasyon?

      She couldn't help but smirk. Wala palang oras sa seryosong relasyon, huh? Takot ka lang palang ma-tali, eh.

      "You could say that, Mr. Ballero. She changed my views about marriage." Naramdaman niya ang paghigpit ng kamay nito sa kaniyang balikat, senyales na magsalita na rin siya. He was uncomfortable and he needed back up.

      She cleared her throat, smiled, and said, "Hello, Sir. My name is Felicia."

      Sa sinabi niya'y marahas siyang muling niyuko ni Cerlance—ang mga kilay ay magkasalubong; nasa anyo ang pagkagulat at... inis?

      What's wrong? Ayaw mong gamitin ko ang pangalan ng isa sa mga 'tsiks' mo?

      Felicia. Pfft. Ayaw mo ng seryosong relasyon pero ka-text mo ang babaeng iyon kaninang umaga habang nasa ferry tayo papuntang Cebu. You were smiling as you replied to her—she's someone special, I bet? At ayaw mong gamitin ko ang pangalan niya? Ayaw mo no'n, may proxy siya sa katauhan ko?

      Umirap siya saka ibinalik ang pansin sa mag-asawa. Kay Ruby siya napatingin na kanina pa nakangiti sa kaniya.

      Hindi talaga siya makapaniwala. Ruby was so beautiful she looked like a dream. At pinaunlakan niya ang paanyaya nitong bumaba roon dahil na-curious siya sa lalaking pinakasalan nito, only to find Mr. Ballero... which raised her curiousity even more.

      She had nothing in mind at this point but Why.

      Why did Ruby marry Mr. Ballero?

      "Excuse me po."

      Napalingon siya nang marinig ang tinig ng isang babae sa kaniyang likuran. Doon ay may nakita siyang dalaga na nakatayo ilang dipa mula sa kanila ni Cerlance, at may hawak na dalawang wine glass sa mga kamay.

      "Ito na po ang hiningi ninyong wine glass, Mrs. Ballero," anang dalagita na sa hula niya'y isa rin sa mga staff ng BnB. Lumapit ito at nilapag ang dalawang wine glass sa mesa. "Doon lang po ako sa kusina kung sakaling may kailangan po kayo."

      "Thank you, Beth," nakangiting sabi ni Ruby.

      Ang dalagitang tinawag na Beth ay tinanguan siya at si Cerlance bago umalis.

      "Oh, come sit here, Felicia," ani Ruby makaraan ang ilang sandali. At nang banggitin nito ang pangalang iyon ay narinig niya ang banayad na pag-ungol ni Cerlance na lihim niyang ikina-ngisi. Muli niya itong tiningala, at nang makita niya ang pagtalim ng mga mata nito'y hindi na niya napigilang matawa.

      "Hali ka na, honey. Maupo na tayo."

      Yumuko si Cerlance at bumulong. "Don't honey me, you little witch. Why did you use that name to introduce yourself?"

      "Why not?" balik-bulong niya rito bago hinawakan ang kamay ni Cerlance at hinila patungo sa bakanteng mga upuan sa harap ng mag-asawa.

      Hindi na rin muling nagsalita pa si Cerlance nang maupo na siya. Naupo ito sa tabi niya, patuloy sa pagtitimpi.

      Sinulyapan niya ito at kinindatan; which Cerlance answered with a dangerous glare.





TO BE CONTINUED...

TO BE CONTINUED

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
DRIVE ME CRAZY (Cerlance Zodiac)Where stories live. Discover now