Chapter 23

13 3 0
                                    

Tired

"Its good that your secretary do the first aid," the doctor stated.

I just only nodded at her, while I'm glancing at JD's direction. I'm here at my room and Buena called the doctor to check on me when we arrived here.

He's staring at me while he's saying something to Edward. Nagsasalpukan ang dalawa nitong kilay at para bang galit na galit na naman ito sa hindi ko malaman na dahilan.

My brothers called me recently and asking about my situation. Burn lang naman ito at ginagamot na rin naman.

I just look back again on my hand. Sobrang pula nito na para bang nasunog dahil sa sobrang init ng soup kanina. The doctor's still doing the treatment. She just used an ointment for burn skin and cover it with a clean bandage. Masakit iyon kahit nag-iingat ang doctor habang ginagamot.

"I'll comeback here tomorrow to monitor your burn. Buong kamay mo ang napaso kaya need nating mag doble ingat. Mga ilang weeks pa ang aabutin bago mag heal ang pasong natamo mo sa iyong kamay. I'll give you a pain reliever to ease the pain if you'll felt strange on your left hand. Mainit ito na parang mahapdi at pagkalipas ng ilang araw ay kakati ito. Huwag mo lang hawakan at basahin ng tubig para hindi makapag form ng tubig sa loob para hindi lumubo. And sad to say, mag-iiwan ito ng scars sa kamay mo. Pero don't worry, Ellaina, ma te-treat naman 'yan using laser at mga limang sessions siguro para bumalik sa dati ang kamay mo. But wait the process, hindi ito mabilisan. Mag-iiwan ako rito ng ointment na ginamit ko at ipahid mo ito 3 times a day at palitan ang bandage."

I smiled at her. I want to say something but I just shut up my mouth. Nasabi na rin naman kasi nito ang concerns ko.

Tiningnan ko ulit ang kamay ko at hindi ko mapigilang mapabuntong hininga dahil sa sinapit nito. Ang sakit sobra, mas masakit pa ito ng maaksidente ako sa loob ng kotse, lalo na no'ng tinahi ang ulo ko.

Lumabas na ito at sumunod naman si JD sa kaniya, may gusto pa yatang itanong kay doctora.

"You should go home, Buena. And tell to everyone that I'm sorry, dahil hindi na tuloy ang team dinner. Ikaw na rin ang bahala na kuma-usap sa kanila about sa magiging leave ko."

"Yes, Ms. Ell. Ako na po ang bahala. Mauuna na po ako at magpagaling kayo."

Pagkalabas ni Buena ay siya namang pag pasok ni JD.

He's silently breathing while going on my direction. He sat beside me and stare me intensely. Lumipat naman iyon sa kamay ko at doon nagtagal.

"Kumusta? What will happen to Gavy's cousin? Pakawalan niyo na lang, I know she's grieving for the sudden death of her cousin."

Hindi siya sumagot at matiyaga lang na nakatingin sa kamay kong may bandage. Nakita ko ang pag igting ng panga nito at hindi pa rin inaalis ang pagkakatitig sa kamay kong napaso.

"I'll take care about that. For now just rest... -"

Tiningnan ko naman siya sa mukha niya at lalo na sa mga mata nito.

"I'm going to visit him tommorow. Alam ko namang pagbabawalan niyo ko, pero gusto kung magbigay nang pakikiramay sa pamilya niya. And I knew there's people take a video about what happened earlier at kalat na naman iyon sa social media. And I'm really innocent, JD. Wala akong ginawang mali sa kanila. I'm peacefully quiet and even make myself busier because of my issue about him. Wala akong kinalaman sa pagkamatay niya kaya huwag nila akong pagbintangan sa pagkamatay niya. Dahil wala naman talaga akong kasalanan, naging tahimik ako at ayoko ng gulo. Ang batas at husgado na rin ang nagsabi na guilty siya, so why they're accusing me...? Bakit ako na lang palagi ang sinisisi kahit hindi ko naman kasalanan. Bakit ako na lang palagi ang nasisisi kapag may namatay na mahal nila sa buhay. Bakit ako na lang palagi...-"

Her Greatest Pain (GSS #4 ONGOING)Where stories live. Discover now