Her Greatest Pain (GSS #4 ONGOING)

Chapter 11

Empty

"I can drive you at the company. Madadaanan ko lang naman 'yon," JD said while preparing our breakfast.

He's not wearing any shirt, just only my hello kitty apron. I want to laughed at him, but I couldn't. He's busy cracking the eggs and putting a pinch of salt on it then grab the fork so he can beat the eggs. I saw his broad shoulders clenched from what he did. He looks perfectly fine and I just can't deny the fact that he's hot even doing a simple breakfast. At bakit kasi walang damit, feel at home na talaga siya.

Actually when I go out in my room, he's starting making our breakfast. Hindi pa 'ko nakakapag-ayos dahil alas sais pa lang naman, pero dahil first day ko hindi naman puwede na magpalate ako, kahit na kapatid ako ng CEO.

Maliit lang ang kitchen ko, pero mas lalong lumiit 'yon pag naandoon na si JD para magluto. He's tall and moreno, while his face is really perfect and I can't deny that, kaya nga marami ang nagkaka-gusto sa kaniya. Ang buhok nito na kahit magulo ay clean cut, ang makapal na kilay na palaging nakakunot na para bang may palaging iniisip na problema. Ang pilik matang katamtaman ang haba at ang mata nitong dark brown. Matangos din ang ilong, at mapanga ito sa katunayan na para bang nasa ayos na lahat ng puwesto ng mukha niya, at lalo na ang labi nito. Tsaka sa trabaho niya pa lang at pangangatawan, sino pa bang babae ang hindi ma tuturn on, dahil kahit ako ay ganoon sa kaniya dati, at ngayon ganoon pa rin. At hindi ko rin makakalimutan ang mukha niya ng gabing 'yon, he's so attractive and hot, that's why I can't help myself but to give myself on him.

"It's okay, JD. Sina, Paul na ang maghahatid sa akin," I said while getting the fresh milk inside of the fridge.

Kita ko pa rin ang pag-galaw ng mga muscles niya sa braso at kamay, habang nagluluto. Pati ang abs na nakatago sa hello kitty na apron ko ay sumilay kaya naman, agad akong napa-inom sa fresh milk na bagong kuha ko lamang. Nag patay malisya ng bumaling ito sa akin, pero mabilis lang naman at tinuon ang pansin sa ginagawa.

"Ihahatid na kita," he insists.

I looked at him, and he still busy making our breakfast.

"Okay lang, mamaya pa ang work ko. I don't want to disturb you, nahuli na rin naman si Gavy kaya okay lang. At may mga guard naman ako. Tsaka, baka maaga kang aalis."

Umupo naman ako sa table habang iniinom na ang fresh milk na kinuha ko. May dalawang pinggan na roong nakahanda at kulang na lang ang breakfast na niluluto niya.

Nakatingin na rin naman sa akin ngayon si JD. He sighed and simply looked the way how I sip my milk. Umismid naman ako at tinuon lamang ang tingin sa basong may gatas pa. I don't like coffee in the morning, I always felt palpitate, but still coffee is life sometimes so umiinom pa rin naman ako, pero hindi gaano katapang ang timpla.

Ilang araw na rin ang lumipas ng maaresto si Gavy and the case is ongoing, si JD na rin ang bahala roon. At nitong nakaraang araw parang normal lang ang lahat. Nagtatrabaho ito sa agency niya at gabi na rin kung umuwi, siguro maraming client at case na inaayos. Habang ako naman minsan ay pumupunta ako kayna Therese at last Saturday ay sa bahay ako natulog, gawa ng nakagawian. Kaya lang hindi pa rin ako maka-move on kung bakit ko ba tinanong kay JD na mag stay ba siya o aalis dito sa condo ko.

Why did I asked him to choose if  he likes to stay or leave here. Alam ko naman na tapos na ang trabaho niya sa akin, bakit ba kasi tinanong ko pa at ng sumagot naman na mag sta-stay siya rito wala na 'kong nagawa. Yeah, it's my fault to asked that freaking questions to him. Pero okay lang din naman, na parang hindi okay. Walang namamagitan sa aming dalawa, tapos ganito na ang sitwasiyon namin na para bang magka-live in dito sa condo ko. Basta walang malisya sa pagitan naming dalawa.