စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းသော သရဲဆရာ၀န်

90- အကူအညီရှာခြင်း။

အခန်း 90- အကူအညီရှာခြင်း။

အရုဏ်တက်ချိန်၌ ကောင်းကင်သည် အမှောင်ထုတွင် မှိန်ဖျော့နေသော်လည်း နေမင်းကြီးသည် ဖြည်းညှင်းစွာ ငုံ့ကြည့်နေစဉ် လှည့်ပတ်နေသော လူမည်းအစောင့်များသည် တောင်ပေါ်တွင် ကင်းလှည့်နေစဉ် စကားစမြည် ပြောဆိုနေကြသည်။ ရုတ်တရက် ဘေးမှ အရိပ်တစ်ခုကို တွေ့လိုက်ရပြီး နောက်တစ်ယောက်က ရှေ့သို့ ပြေးသွားသည်။

"အဲဒီမှာဘယ်သူလဲ!"

လင်းဟွာသည် သူ့ကိုယ်သူ အားတင်းကာ ဤနည်းအတိုင်း တွန်းထုတ်လိုက်ပြီး ခက်ခက်ခဲခဲ ခြေလှမ်းတစ်လှမ်းချင်း လှမ်းတက်လိုက်ဖြင့် သူ့ခန္ဓာကိုယ်သည် လေးလံနှေးကွေးသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ သူ လဲကျသွားပြီး အကြိမ်ပေါင်း မရေမတွက်နိုင်အောင် ရုန်းကန်ခဲ့ရတယ်။ သူ့နောက်ကျောကနေ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးသွေးတွေ စိုရွှဲနေပြီး နာကျင်မှုကြောင့် ထုံကျင်နေခဲ့တာ ကြာပါပြီ။ အရာအားလုံး မှုန်ဝါးနေပြီဖြစ်သောကြောင့် သူ့အမြင်အာရုံမှာလည်း မှုန်ဝါးနေသည်။

ကင်းလှည့်နေသော လူမည်းအစောင့်တပ်သားများကို မြင်လိုက်ရသောအခါတွင် သူကရှေ့ကို အပြေးအလွှား သွားချင်သော်လည်း သူ့ခြေထောက်များက လမ်းလွဲသွားကာ လက်နှစ်ဖက်ကို ဆန့်ထုတ်ကာ အက်ကွဲနေသော အသံဖြင့်သာ အော်ဟစ်နေတော့သည်။ "လင်းရွှမ်း ကိုတွေ့ဖို့ ကူညီပါ... သူက.. ငါ့အစ်မ..."

သူ့အသံက အရမ်းအားနည်းပေမယ့် အဲဒီ အစောင့် တွေက အဲဒါကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ကြားခဲ့ရတယ်။

လင်းရွှမ်း ရဲ့မောင်လေး

ထိုသတင်းကိုကြားသောအခါ သူတို့၏မျက်လုံးများသည် အံ့အားသင့်စရာအရိပ်အမြွက်ပြသွားကာ တစ်ယောက်က သူ့ဒဏ်ရာများကို စစ်ဆေးရန် ရောက်ရှိလာပြီး နောက်တစ်ယောက်သည် အတွင်းပိုင်းဆီသို့ အပြေးအလွှားသွားကာ မှန်သည်ဖြစ်စေ၊ မှားသည်ဖြစ်စေ ဤကိစ္စကို လင်းရွှမ်း ထံ အကြောင်းကြားရသေးသည်။