medya: beste
bol bol yorum yapmayi unutmayin askolar, iyi okumalar ♡
⬇️⬇️⬇️⬇️
"Oldu o zaman iyi akşamlar sana Destina."
Aylin'in bir hışımla evden çıkmasıyla neye uğradığımı şaşırmıştım. Beklediğim tepki bu değildi. Çoraplarla olmamı umursamadan ona yetişmek için peşinden koştum. Nasıl hızlı yürüdüyse dış kapıya kadar gelmişti nerdeyse. Bileğinden yakalayıp durmasını sağladım. Nefes nefese kalmıştım.
"Bıraksana eve gideceğim."
Nefesimi düzene soktuğumda sonunda konuşabildim.
"Bekle anlatayım sana her şeyi."
"Bu zamana kadar hiçbir şey anlatmamışsın, bundan sonra da bilmesem olur."
Demek sinirlenmesi bu yüzdendi. Açıkçası eski konulardan bahsedip kimsenin canını sıkmak istememiştim, Lilya'nın bile bu durumlardan haberi yoktu.
"Aylin, lütfen güzelim dinler misin beni? Gel salıncakta oturup konuşalım biraz."
Bileğindeki elimi eline indirerek sıkı sıkı tuttum. Derin bir nefes vererek kafasını sallamıştı. Elini bırakmayarak yanıma çektim ve salıncağa doğru ilerletmeye başladım. O da elini çekmemiş aksine parmaklarımızı birbirine kenetlemişti. Bu hareketi içimi sıcacık yapmış, tebessüm etmiştim. Salıncağa ulaştığımızda ilk elini çeken o olmuş, salıncağın sağ tarafına oturmuştu.
"Anlat bakalım."
Önüne gelen sarı saç tutamlarını kulağının arkasına sıkıştırmıştı. Pürdikkat dinleme moduna geçmişti. İç geçirerek anlatmaya başladım.
"Aslında ismim Destina Devin, yani iki ismim var. Birinci ismi babam ikincisini annem koymuş. Babam her zaman bana seslenirken ilk ismimi kullanırdı. Gerçekten bu hayatta en nefret ettiğim insan kendisi, bu yüzden de anneme ilk ismimi sildirmek istediğimi söyledim. O da bunu kabul ettiğinde kimlikten sildirdik."
"Eğer senin için de çok özel değilse ve anlatmak istersen neden babanın sana verdiği ismi sildirmek istediğini sorabilir miyim?"
Gözlerimi ondan çekerek ileriye baktım, anılar gözümde canlanmıştı yine.
"Anlatmak zorunda değilsin."
"Genel olarak benimle çok konuşmazdı, bir kere bile kızım diye beni sevdiğini hatırlamıyorum. Eve her zaman geç saatlerde gelirdi. Her eve geldiğinde ise annemle tartışacak bir sebep bulurdu ve ben anneme sarf ettiği kötü sözleri dinlemek zorunda kalırdım. Annem onları duymamam için şarkı açar, kulaklığını takardı. Ama ona rağmen her bir kelimelerini duyuyordum. Annemi aldatması ise her şeyin sonu olmuştu. Belki de annem fark edene kadar, onu kaç kere aldatmıştı kim bilir?" dedim burukça gülümseyerek. "Benimle konuştuğu zamanlarda ise sadece azarlıyordu. Her zaman diğer çocuklarla karşılaştırılıyordu ve beni küçümsüyordu. Onun yüzünden her gecemi ağlayarak geçiriyordum ve kendimi her konuda yetersiz görüyordum. Bana yaptıkları ve bana olan davranışları umrumda değil ama anneme yaptıkları yüzünden ondan ölesiye nefret ediyorum."
Aylin bana dolu gözlerle bakıyordu. Ellerini yüzüme çıkarıp baş parmağıyla gözlerimi silene kadar ağladığımı fark etmemiştim bile. O sessiz kalmaya devam edince tekrar konuşmaya başladım.
"Az önce tanıştığın kişi Beste, Bursa'daki tek arkadaşım. Bu süreçte bana destek olan tek kişiydi, günlerimiz hep beraber geçerdi. Ama İzmir'e geldiğimde tüm bağlantılarımız kesilmişti. Biraz arkadaş edinmekte sıkıntı yaşıyorum, bu yüzden ondan ayrılmam beni baya kötü etkilemişti. Neyse ki karşıma sen ve Lilya çıktınız. Buraya alışmamdaki en büyük sebep ikinizsiniz." dedim burnunu sıkarak. "Beste anneme ulaşmış galiba, cuma günü okuldan döndüğümde onu görünce büyük şok yaşamıştım. Babasının işleri yüzünden artık onlar da İzmir'de yaşamaya başlayacak. Eski yakın arkadaşımı tekrardan geri kazanmış oldum böylece."
