🥀~Rozdział 17~🥀

206 24 4
                                    

🥀~Rana~🥀

Perspektywa Dali

Położyliśmy Connona na łóżku w naszym domku. Tutaj jak mówił Louis było bezpiecznie, a ja nie byłam pewna co robić. Bałam się nadal, że ktoś znów będzie do nas strzelać. Nie byłam pewna ale przez ułamek sekundy czułam się, że skądś znałam taką sytuację, ale nie miałam pojęcia skąd...

— Musimy ściągnąć jego koszule, przyniosę opatrunki, dasz radę? — spojrzał na mnie, a ja kownelam głową.

Pomagałam w weekendy w naszym szpitalu, ale zazwyczaj były to dzieci. Przełknęłam ślinę, po czym z trzęsącymi dłońmi zaczęłam odpinać koszule.

— Kula przeszła na wylot, musimy tylko opatrzeć to — powiedział Louis, a ja kiwnęłam głową. — Przepraszam, ale muszę wrócić do środka... Czy...

— Dobrze, dam radę. Już wcześniej robiłam takie opatrunki — powiedziałam, nie mogłam zawieść.

Kiedy ściągnęłam koszule, skrzywiłam się widząc sączącą się krew. Starałam zaschnięta krew, po czym założyłam szwy i nałożyłam opatrunek.

— Proszę wróć — wyszeptałam. Bałam się, że może już nie wrócić do mnie. Nawet nie wiem, w którym momencie poczułam pierwszą łzę na policzku.

Gdy byłam mała i musiałam być w szpitalu moja pani, która mnie wychowywała zawsze mi śpiewała, żeby było mi lepiej.

Chociaż w biednych dzielnicach nie było aż tak dobrej opieki medycznej to dawaliśmy radę. Tworzyliśmy małą społeczność, nie patrzyło się na to czy ktoś pił i miał inne uzależnienia. Gdy ktoś był w potrzebie starało się mu pomóc.

Spojrzałam na drzwi czy nie było żadnego z chłopaków, po czym zaczęłam cicho nucić...

Tyle dni nieba nie dotykać
Tyle lat nie przeczuwać nic
Tyle chwil stracić bezpowrotnie
I w ciemności tkwić

Stoję tu patrzę prosto w światło
Stoję tu myśli mkną jak wiatr
Nagle wiem to nie jest sen
To tutaj jest mój świat!

Po raz pierwszy widzę blask
Żadnych mgieł i chmur już nie ma
Po raz pierwszy widzę blask
Noc dorównać pragnie dniu
Tak się rodzi nowy czas
Moje życie się odmienia

Z dnia na dzień wszystko jest inaczej
Kiedy jesteś tu

Tyle dni gonić nieuchwytne
Tyle lat błądzić jak we mgle
Tyle chwil patrzeć i nie widzieć
Nic i mylić się

Stoi tu słońce nad słońcami
Stoję tu i od razu wiem
Jeden gest i jasny jest
Nieznany życia sens

Po raz pierwszy widzę blask
Żadnych mgieł i chmur już nie ma
Po raz pierwszy widzę blask
Noc dorównać pragnie dniu
Tak się rodzi nowy czas
Moje życie się odmienia

Z dnia na dzień wszystko jest inaczej
Kiedy jesteś tu
Kiedy jesteś tu

Czasami tak naprawdę bajki sprawiają, że możemy choć na chwilę zapomnieć o problemach. Nie ważne czy będziemy dorośli czy też nie. Warto pamiętać, że kiedyś byliśmy dziećmi....

************
Witajcie kochani
Kolejny rozdział dla was. Mam nadzieję, że wam się spodoba. Przepraszam za błędy. Bardzo bardzo dziękuję za czytanie i dawanie gwiazdeczek ❤️

"𝐊𝐬𝐢ęż𝐧𝐢𝐜𝐳𝐤𝐚"Where stories live. Discover now