Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ʕ•ᴥ•ʔ•ᴥ•ʔ•ᴥ•ʔ
Bir banka oturdunuz ve eskiz defterinize çizim yapıyordunuz. Kuşların veya çiçeklerin ve bazen de kendi uydurduğunuz karakterlerin eskizlerini çizerdiniz. Çizim yapmak senin kişisel hobindi.
Genellikle kaldırımlardaki banklarda oturmayı severdiniz. Adeta bir alışkanlıktı. Daha sonra, önümüzdeki haftanın sınavlar olduğunu fark ettiniz. Daha çalışmadın bile ve bugün cumaydı. "Oh tanrım, unuttum"
Sırt çantanı kucağına çektin ve eskiz defterini kaldırdın. Telefonunuzdaki saati kontrol ettiniz. Saat 8:00'di. Evde olman gerekiyordu. Ardından sırt çantanızı takıp ayağa kalktınız. Caddeyi geçtiniz ve sola saptınız.
Sonra bir kaldırım köşesinde durdun. Yolları kontrol ettin. Hava aniden sisli ve soğuk olmaya başladı. Rüzgarın saçlarını savurduğunu ve tenini okşadığını hissettin. Titriyordun ve giyecek bir şeyin yoktu.
Her iki yöne de bakarken. Daha sonra karşıdan karşıya geçmek için sokağa çıktınız. Rüzgarın biraz daha güçlü estiğini hissettin. Omzunu tutan bir elden irkildin ve Arkanı döndün. solgun bir adamı gördün. Gözbebekleri yoktu ama boş gözleri vardı. Koyu renk giysiler giyiyordu ve koyu kuzgun saçları vardı.
"Kayıp mu oldun?" Diye sordu.
Ne cevap vereceğinden emin değildin. Bir dakikalık sessizlikten sonra cevap verdin. "Ben h-hayır efendim!"
"Emin misin? Senin gibi genç ve güzel bir kız geç saatlerde yürümemeli." Dedi. Bir elini senin yanağına koydu. Parmaklarından soğukluğu hissedebiliyordunuz.
"Uhh.. Hayır gerçekten iyiyim" dedin. "Evimin yolunu biliyorum. Teşekkürler"
"Hmm... Sana zarar vermeye çalışan yabancılar olabilir. İyi olacağından tamamen emin misin?" Bir kez daha sordu. Sesi biraz ciddi ama neredeyse ürkütücü geliyordu. Beklenmedik bir şekilde aniden ortaya çıktığı için bu garip bir durumdu. Ayrıca, daha önce onun gibi birini görmedin. "hayır ben iyiyim. Lütfen beni yalnız bırak" dedin.
"Canım, sadece soruyorum eğer-"
"Dur! Ben gayet iyiyim ve eve yürüyerek gidebilirim! İyi günler!" Bağırdın. Arkanı döndün ve eve giderken kaldırımlardan geçtin. Crossroads pretty boy seni giderken donmuş bir şekilde izledi. Gülümsemesi soldu.
"Sadece seni korumaya çalışıyorum... Senin için endişelendiğimi göremeyecek kadar körsün... Sanırım göstermem gerekecek..."
