DENIED(VILLAGARCIA SERIES #1:SELENA AND REIGMOR. ) L4vbe2winus

KABANATA 9

I can't believe kaharap ko si Rohan. Ang pangalawang anak ng Villagarcia. Speaking of good looking,I am in a nice view. This farm isn't bad at all. Though hindi maganda ang mga amoy ng mga dumi ng hayop but partly of the farm has fresh airs. Malayo sa City na sobrang mausok,nakakahilo ang hangin and may mga usok from transportations pa.

"Matagal ka na pala dito sa pilipinas?" I asked habang naglalakad patungong poultry farm nila. This is kinda fun interacting with animals and nature. Nakakawala nga ng stress. Aside from that sinong mang aayaw na mag stay dito lalo na at may kasama kang higante ay este matangkad na gwapong lalake.

"Well it's almost 3years of staying here in the Philippines but I prefer to stay here in farm,malayo sa gulo,malayo sa sosyalismo." he said at bahagyang tumitig sa'kin. Ang pagka titig na parang naka tingin siya sa bata. As in nanliliit ako sa sarili ko. Sobrang tangkad niya!

"A-ahmm so hindi ka pa nakakapag bisita sa parents mo? that's very impossible naman na hindi ka nakikipag kita sa kanila." Tumingin na naman siya sa'kin habang ang isang kamay ay nakapamulsa. Naiilang ako tuwing tinititigan ko siya kaya naka yuko ako habang sinasabi iyon.

Sa ilalim ng punong mangga,may upuan na siyang inumwestra niya sa'kin. Napagod siguro kakalibot sa farm. Sa lawak ba naman ng farm na ito sinong hindi mapapagod.

"As I said, ayaw ko sa gulo and I am peaceful here. Why would I gonna visit them kung pwede naman na sila ang bumisita sa'kin? My schedules were so busy. I have no time for nonsense traveling."Masama man ang maging chismosa pero pinipigilan ko talaga ang magtanong baka may maitanong ako na makaka offend sa kanya. Malalalim ang mga salita niya. Feeling ko may masamang nangyari kung bakit ayaw niya umuwi. Kase kung ako lang tatanungin kahit ayaw ko sa gulo basta para sa pamilya ko,pupunta ako!

"My life here is a paradise. Tahimik and..."

"Rohan!" hindi niya na natapos ang sasabihin ng may tumawag sa kanya sa hindi kalayu an.

Maputi yung babae at medyo may katangkaran. Blonde ang dulo ng kanyang buhok. Namumula ang mga pisnge at sobrang hinhin kung kumilos. She looks like a living doll. Mahahaba ang pilik mata. Parang version ni Selena Gomez ang peg. Pang super model!

"So beautiful." wala sa sariling pagka sambit ni Rohan. Kahit naka titig ako sa babae. Alam ko kung ano ang narinig ko.

She slowly walks papunta sa kinaroroonan namin. Sobrang hinhin kumilos parang hindi maka basag pinggan. Mabait siya tingnan walang bahid ng katarayan not until. " who's this?" Siya habang Ina up down look ako tapos naka taas pa ang isang kilay. Jusko! Mataray as in.

Bahagyang ngumisi na umiling si Rohan kaya kinunutan ko siya ng noo. "Calm down Shalani, She's my patient. The one that I told you before." Hinawakan niya ang kamay ko at kinuha niya rin ang kamay ng Shalani. "Shalani,she is Selena and Selena she,the beautiful lady is Shalani,my Fiance."

Nginiti-an niya ako kaya ngumiti na rin ako. Sobrang lambot ng kamay niya at nakipag beso pa sa'kin. Jusko ang ganda ganda niya.

"Lapitin ka talaga ng mga magagandang babae,babe no?" she emphasized the word babe at tinitigan ulit ako. Bat ba parang galit sa'kin to hindi ko naman inaano.

"come on,Babe don't start the fight. I'm on my work.hmm" hinalikan niya sa pisnge ang girlfriend kaya umiwas ako ng tingin. Tatangkad nila nakakahiya naman sa'kin na bansot. Pandak pero maganda naman ako,well kinda.

"By the way babe, talk to her I'm gonna prepare the lunch muna hmm." nagulat ako sa sinabi ni Rohan. Like what the?Siya ang magluluto?

"Marunong ka magluto?" hindi ko na napigilan ang sarili ko na magtanong. Natigilan ang paguusap ng magkasintahan dahil sa tanong ko. Bahagyang nasa likod si Shalani kaya hindi kita ni Rohan na tinataasan na naman ako ng kilay.