Admit It, You Want Me🐚 With A Badboy Roommate NL

24 De Breuk

Alec en ik lopen samen naar het restaurant. Ik ben zo nieuwsgierig over hoe de relatie tussen hem en Liv is geëindigd. En besluit het hem dan ook te vragen want de breuk is duidelijk nog niet verwerkt door Liv en ze heeft nooit duidelijk verteld waarom.

"Zeg Alec, jij en Liv hebben toch een paar maanden een relatie gehad. Hoe is het uit gegaan? Het lijkt erop dat zij het nog steeds niet heeft verwerkt terwijl het al een halfjaar geleden is."

Hij kijkt me geïrriteerd aan. Geen zin om mijn vraag te beantwoorden. Ik kijk hem met puppy ogen aan. Ik wil het echt graag weten. Hij zucht.

"Ik ga het je uitleggen, daarna vertel ik je nooit nog wat over die hoer."

Ik knik.

"Liv is heel jaloers en wou mij alleen voor zichzelf. Ik werd er gek door. We hadden seks en ik riep perongeluk de naam van een ander meisje. De volgende dag betrapte ik haar in bed met Mase. Met Mase heb ik het onderhand goed gemaakt, we waren toen nog geen goede vrienden. Liv kan voor mij dood neervallen."

Je ziet aan de manier hoe hij het verteld dat hij zich erg schaamd. En terecht.

"Dus om alles duidelijk te maken. Ze nam wraak door met Mase te slapen omdat jij de verkeerde naam riep. Dat is een vieze streek van haar, maar wie is er nou zo dom om de verkeerde naam te roepen. Dat wil zeggen dat je aan een ander meisje dacht terwijl je seks had met Liv. Welke naam riep je dan?"

" Dat doet er niet toe, wat er wel toe doet is dat ik me kapot irriteer aan haar en dat je de volgende keer niet meer de deur open doet als zij ervoor staat. Ze is een jaloerse slet die het niet kan hebben dat het me niks scheelt dat het uit is tussen ons."

Hij loopt van me weg als we aankomen bij het restaurant. Ik zie Ella en Liv samen zitten. Vreemd want Ella kan Liv niet meer uitstaan. Dan zie ik dat er vaste tafels zijn. Iedereen moet bij zijn/haar kamergenoten zitten. Kutzooi dit ook al. Er staan zelfs naamkaartjes op alle tafels. Ik zie Alec verbaasd om zich heen kijken en beseft wat de bedoeling is, hij zucht en loopt naar het buffet, ik volg hem. We nemen allebei een bord.

"Dat was een luide zucht, volgens mij heeft het hele resort die gehoord, arm schaap." wrijf ik er in.

Hij lacht. Hij kijkt snel om zich heen om te kijken of iemand hem ziet. Wanneer hij ziet dat niemand uit onze richting kijkt slaat hij mijn bord uit mijn handen. Het bord ligt in vele scherven over de grond. Ik kijk hem woedend aan.

" Dat was een luide knal, volgens mij heeft het hele resort die gehoord, onhandige ezel." hij proest het uit.

De hele zaal kijkt ons aan. Ik kan wel door de grond zakken van schaamte. Ik kan dit niet laten gebeuren. Ik zie rechts van me een kan met water. Ik bedenk me niet en giet het over hem heen. Hij schreeuwt als een klein meisje. Ik kan niet stoppen met lachen. Maar het plezier is van korte duur. Mevr. Clerks die toevallig ook in het restaurant zat komt boos naar ons toe gelopen.

"Zijn jullie een stel kleine kinderen?! Vertrek maar naar jullie hotelkamer en kom morgen maar terug naar het restaurant als jullie je gedrag hebben aangepast. Als jullie zich gedragen als kleine kinderen, behandel ik jullie zo."

We lachen nu samen nog harder en kunnen niet meer stoppen.

" Maak dat jullie wegkomen! "roept mevr Clerks nog.

Ik plas bijna in mijn broek van het lachen. Alec lijkt net op een verzopen kat. We lopen samen nog steeds gierend naar onze kamer.