Mujeriego \\ Jikook

✨one✨

-"Park Jimin"

Adını işitmesiyle heyecanla kalkarken kendi kendine fısıldadı.

"Sıra sende, göster kendini Park Jimin"

Karanlık koridordan sakin ve seri adımlarla geçip parlak stüdyoya çıkınca ortamın tuhaf havası ve lavantamsı kokusu Jimin'in oldukça garip hissetmesine neden oluyordu.

Sahneye adımını attı, konferans stüdyosu çok büyük sayılmayacak bir yerdi.
Ortam siyah duvarlarla alışılmadık ışıklandırılmalara sahipti.

Elli-altmış yaşlarında takım elbiseli birkaç adam makyajlı ve mükemmel fiziğe sahip birkaç kadın, ölümcül bir ciddiyetle küçük olanı süzdüler.

Hemen arkalarında orta yaşlı maskeli adamlar ellerinde tuttukları notlarla Jimin'in içeri girdiği andan itibaren bir şeyleri (duruşunu , bakışını...) not etmeye, kendisini incelemeye koyulmuşlardı.

Ne kadar gerilirse gerilsin dik duruşunu asla bozmadı küçük olan, az önce içerden ağlayarak çıkan kadına tuhaf tuhaf bakmıştı ama sebebini şimdi çok daha iyi anlamıştı.

Şüphesiz ortam karşısındaki insanların dik bakışları ve sürekli birşeyleri not etmeleri ile çekilmez hal almıştı.

Her an ağlayarak kendisini annesinin kollarına atabilirdi ama bu düşüncesini asla dışarı yansıtmıyordu. Gözleri herkesin üstünden geçince insanların o surat ifadesine zıt olarak gülümsedi.

Kenarda yeni farkettiği mini elbise giyen balık etli esmer kadın kendisine karşılığında tebessüm etti ve başlayabileceğini söylediğinde Jimin eğilip saygıyla salonu tekrardan selamladı.

Ona artı puan kazandıran şey içeri adımını atar atmaz eğilip selam vermesiydi ki bu saygı göstermesi notlara adına olumlu şeyler düşürmesini sağlamıştı. Çoğu insan heyecandan bunu unuturdu...

Daha sonra ortamda Jimin'in neşeli sesi duyuldu, içten içe titresede başarılı bir şekilde gizliyordu.

Korecesinin tatlı aksanıyla kendini tanıtınca sahnenin yanında duran esmer kadın gülümseyip fısıldadı.

"İşte aradığımız aday, özgüvenli ve cesaretli "

Oturan orta yaşlı kadınların birkaçının sorularına aynı tavırla yanıtlayınca kısaca başlaması istenmişti.

Şarkı girince tatlı bir sinsilikle üzerindeki ceketi çıkarıp kibarca bir kenara bıraktı oldukça rahat görünüyordu. Bu zor görevi yapabilmek için sağlam özgüven gerekiyordu.

Başlamadan önce elini saçlarına geçirip arkasını döndü. Hemen arkasında duvarda boylu boyunca duran aynadan kendine bakıp derin bir nefes aldı.

Ritme harika bir şekilde ayak uydurup ardı ardına uyumlu duran aynı zamanda yaratıcı hareketleri jurilerin bir şeyleri sürekli dosyalara not almasını sağlamıştı.

Dansı en zarif haliyle bitince bıraktığı ceketini alıp aynı yerine ilerledi.

Yaşlı adam fısıldaşma bitince gözlüğünü düzeltip konuşma başlatmak için gözlüğünü düzeltti.

"Bu iş için ideal denebilecek yaştasın, sahneye girişin, duruşun ve özgüvenin hepinizden takdir aldı ancak..."

Yaşlı adam kısa bi süre duraksayıp elindiki notlarda göz gezdirdi.

"...Ancak derslerin ve şartlarının ne kadar ağır olduğunu bilmelisin, birçok şeyden vazgeçmem gerekebilir, zorunlu olarak birçok şey yapman gerekebilir "

Jimin heyecanla lafa atıldı.

"Buraya kendi isteğimle katıldım, ilk yarıyı geçmek için gerçekten çok çaba harcadım, tüm bu şartlara rağmen olmak istediğim yere ulaşabilmek için burdayım" dedi ve duruşunu düzeltti.